menu

Fat Jon & Styrofoam - The Same Channel (2006)

mijn stem
3,12 (4)
4 stemmen

Belgiƫ / Verenigde Staten
Electronic / Hip-Hop
Label: Morr

  1. Acid Rain Robot Repair (4:06)
  2. Bleed (7:28)
  3. Runnin' Circle (4:10)
  4. Space Gangsta (3:55)
  5. Nervous Inaction (2:51)
  6. Upgrade (5:31)
  7. Scream It Out (4:43)
  8. The Middle (8:26)
  9. Generic Genes (Spare Parts) (4:53)
  10. Upgrade [Grace Period Mix] (4:21)
totale tijdsduur: 50:24
zoeken in:
avatar van Mb.
Mb.
Fat Jon & Styrofoam nemen je mee naar de toekomst, die uiteraard in de ruimte afspeelt en vol met slechte robots zit! Fat Jon zorgt grotendeels voor de vocalen en vertelt je over ruimtereizen en ruimtetuig, wat deze "Space Gangsta" eigenlijk zelf ook is.

Styrofoam op zijn beurt zorgt, met behulp van verre en mysterieuze melodieën, voor een verlaten sfeer kenmerkend voor de ruimte. Met zijn bijdrage aan de vocalen zorgt hij zelfs voor een gevoel van eenzaamheid.

Desondanks is het echt niet allemaal zo donker als het klinkt, want Fat Jon zorgt, met behulp van o.a. leuke reflectie, voor genoeg persoonlijkheid en plezier. Een geslaagd experiment waarbij rap (Fat Jon) zich mengt met elektronische muziek (Styrofoam).

Rene1979
Heerlijk album dit. Deze ga ik zeker kopen.

Rene1979
Ben het toch iets minder gaan waarderen.. Toch wel een lekker album maar de sjeu raakt eraf door teveel instrumenteel gebrabbel.

avatar van Mb.
Mb.
Je moet hem ook in de juiste momenten beluisteren, wil je de sfeer volledig proeven.

avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Een easy listening, zo zou ik deze plaat het liefst willen typeren. Ondanks alle electronische toevoegingen heeft de plaat een uiterst soulvol karakter. Met fijne deuntjes die even in je hoofd blijven rondzweven en zeer aardige raps die helaas nergens echt weten te boeien maar 'gewoon' lekker klinken. De cominatie (Fat Jon en Styrofoam) is de juiste, hoewel ik Fat Jon net zo lief zelf hoor produceren. Hij weet qua instrumentaties normaal gesproken iets meer te boeien dan de wat gelikte Styrofoam.

Om positief te eindigen: Generic Genes (Spare Parts) is een zeer fraai nummer, en de uitschieter op deze plaat.

Een voldoende lijkt er sowieso wel in te zitten.

avatar van Mb.
Mb.
Wat kan ik het toch weer lekker oneens zijn met je, R&P. Easy listening? Soulvol?

Rene1979
Sorry Mb. maar dat ben ik wel met Rob eens. Soms is er een vleugje soul bij.

avatar van Mb.
Mb.
Daar kan ik echt niet bij komen. Er is niks souls aan deze plaat. Misschien heb ik de laatste tijd teveel echte soul geluisterd, om enige warmte in de producties niet te verwarren met het label ''uiterst soulvol''. Maar enfin, ik heb wel vaker moeite om de mening van R&P te begrijpen.

avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Uiterst is wat overdreven, maar het is nog altijd erg fijne, gemakkelijke muziek. Het is ook een beetje electronisch, maar toch: geen ingewikkelde poespas. Voeg daar de stem van Fat Jon aan toe, en je hebt wat mij betreft een soulvol hiphop album.

avatar van Mb.
Mb.
Ik wil niet beweren dat dit moeilijke muziek is, maar ik had desondanks wel enkele luisterbeurten nodig totdat ik het echt ging waarderen. Ik vind het persoonlijk niet een plaat die je elk moment kan opzetten. Laten we het gooien op verschil in beleving dan.

Rene1979
Ik snap jullie beiden. En dat meerdere malen luisteren had ik ook wel nodig.. Had eerst spijt dat ik hem gekocht had maar nu niet meer.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:05 uur

geplaatst: vandaag om 16:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.