Our Brother the Native heeft zich nu hopelijk gevonden op dit album, want dit is toch wel érg goed.
Waar hun eerste album veel folkinvloeden kende (animal collective) en ze met hun tweede album een koerswijziging hadden naar meer progrock-achtige muziek, maken ze met deze EP opnieuw een wijziging naar een meer Sigur Ros-geluid.
En als je kijkt naar de kwaliteiten van Our Brother the Native, staat deze muziek hen erg goed...
Hopelijk is het derde album in deze stijl en hebben ze zichzelf dan (eindelijk) gevonden.