menu

Scarface - Emeritus (2008)

mijn stem
3,03 (17)
17 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Asylum

  1. Intro (3:58)

    met J. Prince

  2. High Powered (3:04)

    met Papa Reu

  3. Forgot About Me (3:36)

    met Lil' Wayne en Bun B

  4. Can't Get Right (4:04)

    met Bilal

  5. Still Here (3:53)

    met Shateish

  6. It's Not a Game (3:47)
  7. Who Are They (3:58)

    met K-Rino en Slim Thug

  8. Soldier Story (4:25)

    met Z-Ro

  9. Redemption Song (3:15)
  10. High Note (3:54)
  11. We Need You (3:28)

    met Wacko

  12. Unexpected (4:11)

    met Wacko

  13. Emeritus (3:31)
  14. Outro (1:12)
totale tijdsduur: 50:16
zoeken in:
aire.
Knalt um goed weer, die Scarface zeg.

avatar van MJ_DA_MAN
Zijn laatste album.

aire.
Zei die dat bij ''Made'' ook al niet

avatar van MJ_DA_MAN
aire. schreef:
Zei die dat bij ''Made'' ook al niet
Geen idee, maar hier is het te lezen.

Harco
Ja, bij zijn vorige zei hij dat ook al. En hij heeft het jaren eerder ook al verkondigd. Neemt niet weg dat ik niet nieuwsgierig ben, want Made was gewoon hard.

avatar van Rhythm & Poetry
Natuurlijk wordt het tijd voor Scarface om te stoppen, Made viel al tegen en ook dit album is kwalitatief niet om naar huis te schrijven. Toch heb ik dit album met alle plezier uitgezeten. Hoewel het tekstueel niet de Scarface meer is, die het wel geweest is, blijft het vermakelijk. Zijn stem is daarin een belangrijk onderdeel want daar kan ik lang naar luisteren. Dat is ook meteen het sterkste punt van de cd. Want productioneel is het prima weg te luisteren maar hoogstaand is het niet, het klinkt allemaal wat simpel. Van de gastartiesten voegt meer dan de helft niks toe en heeft meer dan de helft ook helemaal niks te zoeken op een Scarface album.

Harco
K-Rino, Bun B en Z-Ro.

Hypnotick
Wat mij betreft is alleen K-Rino een waard. en over K-Rino gesproken de man heeft alweer z,n 4rde album van 2008 klaar genaamd: Blood Doctorine. echt ongekend dat die man die al vanaf 1986 rapt nog steeds gewoon kwalitatief goed z,n ding doet. dat kan je van Rakim en die achterlijke KRS-One niet zeggen.

Kingsnake
Is lang geleden dat ik de naam Scarface heb horen vallen.
Misschien is dit wel leuk.

Ik zal eens kijken.

avatar van Statiegeld
Wat een lelijke cover zeg. Lijkt net reclame voor zo'n online poker-site

avatar van thomzi50
2,5
De meeste rappers van de oude garde zijn niet van plan de scene via de achterdeur te verlaten om de fakkel geruisloos over te dragen aan de nieuwelingen. Integendeel: dit jaar dropten onder meer Ice Cube, LL Cool J, Diamond D, KRS-One en Del Tha Funkee Homosapien nieuw materiaal. Opvallend aan al deze albums was dat ze op deze site allemaal een dikke onvoldoende scoorden, doodeenvoudig wegens gebrek aan kwaliteit. Het was niet zo dat alle artiesten bleven hangen in het verleden, nee, maar de pogingen van de desbetreffende MC's om mee te gaan met de tijd of zichzelf in ieder geval te vernieuwen, waren veelal krampachtig en onovertuigend. Dat gegeven belooft natuurlijk weinig goeds voor Scarface’ Emeritus.

Scarface valt tenslotte ontegenzeggelijk ook onder die categorie: je kan niet anders dan hem als een absolute veteraan zien. De rapper heeft in totaal meer dan tien soloalbums uitgebracht en The Geto Boys, waar hij het bekendste lid van is, al acht. Verwacht van ‘Face dan ook geen uitgedachte concepten, maar een rechtdoorzee album waarop de luisteraar precies krijgt wat hij hoort.

Voordat we de muziek op Emeritus bespreken even een kritische noot: de intro. Bij intro’s en outro’s bekruipt je als luisteraar van dergelijke inhoudelijk niet al te serieuze of zware albums gewoonlijk het gevoel dat ze er wat plichtmatig bij worden gezet, maar dergelijke intro’s zijn gelukkig vaak voorbij eer je er erg in hebt. Hier is de intro echter een bijna vier minuten durend relaas van J. Prince, gericht aan Scarface. Het is een erg stroeve start van het vijftig minuten durende schijfje, maar als de rit eenmaal begint, is er tot de outro (wederom van J. Prince, dit keer gelukkig minder lang) geen houden meer aan.

Want de bassen en synthesizers knallen van begin tot eind de speakers uit, en met een gastenlijst waar onder andere de namen Lil Wayne (waarom ook niet, hij verzorgde immers zo’n twintig gastoptredens en bracht een soloalbum uit dit jaar), Bun B en Slim Thug op prijken. Een duidelijke poging van Scarface om mee te gaan met de tijd, net zoals onder meer Ice Cube eerder dit jaar al probeerde.

Op zich gaat deze nieuwe aanpak Scarface niet zo slecht af, getuige de aftrap High Powered. Over rustige drums en drukke synthesizers houdt Scarface zijn straatwaarde op peil (“I got a problem with a nigger, I gon’ squeeze ‘em out//And what the fuck am I going to talk with the police about?//I’m from the streets doin’ the type of shit you read about”), om zich vervolgens op Forgout About Me te meten met Bun B en Lil Wayne. Kwalitatief zit er tussen de drie MC’s uit het zuiden overigens weinig verschil, ze brengen allemaal weinig nieuws onder de zon zonder echt door het ijs te zakken – al lijkt het er wel op dat Lil Wayne per gastcouplet aanstelleriger gaat rappen.

Als we na deze amusante maar wel erg voorspelbare banger (geproduceerd door Cool & Dre) vervolgens met Can’t Get Right (met Bilal), wéér een volledig gelikte en pakkende instrumentatie krijgen voorgeschoteld, waarover Scarface vrijwel uit het niets een serieus verhaal vertelt, krijgen we al snel de indruk hoe laat het is: Emeritus is een album dat zich in elk opzicht houdt aan de ongeschreven regels van commerciële hiphop.

Het resultaat: gelikte en voorspelbare producties waar voornamelijk opscheppraatjes overheen worden gerapt – die geheel volgens verwachting soms plotseling door een zware vertelling of serieuze boodschap worden onderbroken. Klinkt niet als iets waar anno 2008 veel mensen op zitten te wachten, maar echt bont maakt ‘Face het ook weer niet. Hij is en blijft namelijk een unieke rapper, die altijd terug kan vallen op zijn zeldzaam rauwe stemgeluid, wat hem vrijwel altijd geloofwaardig maakt. Daarmee komt hij met veel van zijn clichés weg, en derhalve is de inhoudelijke armoede niet eens zo’n probleem op het album.

Sterker nog, de raps op Emeritus zijn vaak alleraardigst. Op sommige momenten is weliswaar plotseling te horen dat ook Scarface de jongste niet meer is, maar veelal levert hij oerdegelijk werk af. Jammer is alleen dat hij zijn stem niet gebruikt als basis voor experimenten, maar als tegengif van inspiratieloosheid. Het lijkt pure gemakzucht, want als een rapper van zijn kaliber iets meer zou durven en niet een dergelijke weg zou volgen, had zijn zoveelste comebackalbum best wat kunnen worden. Nu zijn we het album waarschijnlijk alweer ruim vergeten voordat het volgende verschijnt.

Bron: Hiphopleeft

avatar van The SS
Ik vind Bun-B's verse toch wel erg vet op forgot about me. Maar Wayne is dan weer erg slecht.

X-man
Mooie review Thomzi, ben het er ook helemaal mee eens, van de argumentatie tot het cijfer. Ik vind het het eerlijk gezegd jammer dat hij zijn eigen legende aan het afbrokkelen is met dit soort meuk. Net als bijvoorbeeld Mobb Deep, Ice Cube en KRS-One.

De oude legendes kunnen beter stoppen en zichzelf redden. Nu rest de meesten slechts een afgang met commerciële troep die de plank volledig of deels misslaat...

Gast
geplaatst: vandaag om 06:22 uur

geplaatst: vandaag om 06:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.