Toch raar, Remembranza ken ik al een tijdje en heb ik ook best hoog zitten; Martes heb ik pas vorige week voor het eerst opgezet. Had ik best wel wat eerder kunnen doen.
Martes is wat minimaler en glitchier dan Remembranza, en ondergaat naar mijn beleving ook net wat te weinig ontwikkeling om hetzelfde niveau te halen. Toch draai ik de afgelopen dagen vooral heel veel Martes, en ik heb er ook iedere keer weer echt zin in
. Het zwaartepunt ligt meteen aan het begin, namelijk de eerste drie nummers. Daarna zwakt het wat af, maar Unison is dan wel weer hét prijsnummer van het album wat mij betreft. Lekker dreigend. Ik weet nog niet helemaal wat ik van het eind moet denken, het lijkt een beetje uit de lucht komen te vallen ofzo. Corona lijkt het zelf ook te weten, "dat doet de deur dicht"
Murcof zijn muziek vind ik toch het mooiste wat ik ken in het 'genre'. Op veel platen waar klassieke invloeden worden gecombineerd met electronica wordt het vaak cheasy, zo ook bij bijvoorbeeld Deaf Center. Bij Murcof heb ik daar geen last van. Heeft iemand nog een tip voor me?