Als winnaar van de IJslandse Battle of the Bands kregen ze 20 uur studiotijd, en ik denk dat deze CD daarvan het resultaat is. Het geluid wijkt niet veel af van hoe de nummers live gespeeld worden, en daardoor klinkt de CD behoorlijk ongepolijst. In dat opzicht is dit meer een demo dan echt album. Alleen het laatste nummer wijkt kwa productie iets af, omdat onder het melodieuze gedeelte een dialoog gemixt is (een filmdialoog o.i.d.).
Zelf ben ik niet zo'n liefhebber van hardcore (valt dit daaronder ?), maar deze combinatie van melodieuze stukken met gitaaruitbarstingen vind ik prima verteerbaar. Daarom is dit één van de weinige albums die ik de laatste maanden regelmatig draai. Het wachten is op het eerste echte album dat voor eind vorig jaar was aangekondigd, maar blijkbaar nog even is blijven steken.
Nog een weetje : de zus van gitarist Þórarinn Guðnason is
Lost in Hildurness.