Het werk van Robert Schroeder is niet van constante kwaliteit. Goed dit is een zin die voor vele artiesten geldt kan je zeggen Toch ben ik bij het werk van Schroeder daar gevoeliger voor. In het verleden heeft hij prima platen gemaakt, maar ook zaken die me niets deden..
Dit album hier maakt onderdeel uit van een tweeluik, naast een instrumentale versie is er ook een met vocalen. Op dit deel is prima electronische muziek te horen. Het is wat tegen de rustig kant aan en echte dynamische uithalen zitten er niet in. Het is daarmee prima muziek om er wat bij te doen. Een tocht op de MusicMeter bijvoorbeeld doet wonderen met dit op de achtergrond.
Toch hadden er voor mij wel momenten in mogen zitten die wat dynamischer hadden gekund. Het doet me nu denken aan een dagje op Schiphol te zijn zonder dat je een vliegtuig hoeft te halen. Geen stress dus, wat opzich aangenaam is, maar hierdoor wel een tikje kleurloos al doet de hoes anders vermoeden. Prima muziek dus voor op de late avond als er niets moet dus.