Zo te zien een onbekende plaat van deze Marokkaanse muzikant met band. Het is ook geen gemakkelijke muziek, maar wel hypnotiserend en bedwelmend, zoals de titel Trance ook al aangeeft.
Hassan vermengt de oude 'desert blues' achtige muziek die vanuit Soedan en Zuid Sahara langzaam richting Marokko ging met Gnawa, muziek van oorspronkelijk slaven Soefi aanhangers en die de Soefi muziek beoefenden.
Hassan Hakmoun bespeelt zelf de sintir, maar haalt daar een geluid uit, dat kan concurreren met Jimi Hendrix of the Cream. De muziek is vol en druk, heeft ook veel invloeden van de jaren 60/70, psychedelisch. Ik denk dat de muziek live overweldigend moet zijn en prima past op zomerse festivals. Niet dat het feestmuziek is, verre van dat, maar het swingt, Egyptische percussie en vanzelfsprekend de scheurende sintir, de stuwende bas maakt het dat je moeilijk stil kan blijven zitten. De nummers zijn ook redelijk lang.
De recensies en beoordelingen zijn niet bijzonder hoog, dat kan ik me ook wel voorstellen. Je moet er wel iets mee hebben, je over kunnen geven aan deze muziek. Dan word je wel beloond.