Knap album van Hussey en de zijnen.. En ik kan me ook vinden in de recensie van Dream555!
Een goede Mission-plaat "pur sang", inderdaad: "zoals we kennen van hun 'hoogdagen', inclusief hier en daar wat knipoogjes naar The Sisters anno '85 (vind ik he). Er wordt flink gerockt, er is veel sfeer, en Hussey lijkt in topform...
Al vind ik het jammer dat de openingstrack iets té overduidelijk een zusje is van "First and Last and Always" (vooral de riffs, zeker bij aanvang van de song...), toch belet dat Hussey niet om een knappe song neer te zetten met deze "Evangeline".....
"Shine Like Stars" is wat mij betreft het "dipje" van het album, waar "Slave to Lust" - eigenlijk ook een beetje een Sisters-kloon (ik spreek dan wel opnieuw over het "First & Last & Always era), maar hier stoort me dat niet: want een dijk van een song... deze heb ik al bij de eerste luisterbeurt loeihard door de boxen laten knallen... zalig... wat een dynamische, bezwerende song! Die drumpartij!!! Die heerlijke gitaren... sfeer... Zalig....
Met "Mesmerised" doen de heren het wat 'rustiger aan' en ook met het héél knappe "Dragonfly"...
Met "Lay Your Hands" wordt er weer flink gerockt. Leuk deze 'sing-a-long' à la Mission... Het vrolijke, poppy "Happy" kan zonder blozen naast een cure-song zoals "Just Like Heaven" van The Cure staan... In schril contrast ermee is het nummer "To die by Your Hand" dat er meteen opvolgt.. heel kort en goed ..
"Trophy; It never Rains" heeft een funky feel in zich, gecombineerd met de andere Mission-ingredienten werkt dit wonderwel. Goed, heel goed. Maar nog veel beter vind ik "The Light That Pours From You" (alleen al die titel is geniaal!). Heerlijk midtempo song met een zalige drive, een briljante tekst, een machtig zingende Hussey, schitterende gitaren....
"Burlesque" heeft dezelfde ritmesectie als Iggy Pop's "Night Clubbin'", en ik dacht dan eerst ook dat we een coverversie gingen krijgen van dat nummer, maar in de plaats krijgen we 'Burlesque"... 'all we gotta do is dance the burlesque...'
Volgende keer als ik nog eens op een Wave-feestje draai, ga ik eens beiden nummer na of zelfs deels door mekaar draaien
"Cocoon" vind ik een ietsje te veel een Cure-kloon zijn en verder weinig beklijvend, misschien het einige echt dipje van het album, maar dan zijn we al 11 knappe songs ver.. dus
of.. was het een rustpauze om aan prachtige laatste nummer van "Aura" te beginnen?
"In Denial" is een meer dan waardige afsluiter, klokt af op 9.05 maar verveelt van de volle 9 minuten géén seconde. Nu ja: eigenlijk is het maar 7 minuten, met een korte stilte en dan een verstopte extra prachtige pianoballad: kippenvel ! Zalig slepende 'wanhopige' epic + pianoballad is dit..
'Aura'; een knap Mission-album!