Gavin Bryars / Philip Jeck / Alter Ego - The Sinking of the Titanic (2007)

Mooie stem We Tiger, dit is echt een onwijs mooie en ontroerende plaat. Na 2x luisteren ga ik nog geen score geven, maar dat gaat hoog uitpakken.

En al naar de 4,5* met uitzicht op méér. Deze herbewerking van het stuk van Gavin Bryars (wat weer een herbewerking was van het stuk Autumn, welke het orkest speelde toen de Titanic aan het zinken was), weet een muziekstuk van ca. 5 minuten in vele contexten te plaatsen zonder dat dit saai wordt of ten koste gaat van de schoonheid van het stuk. We horen, krekels, ruis, pratende mensen en weet ik veel wat voor zaken die in de oren van een criticus als "kitch" kunnen worden afgedaan, én die verschrikkelijk mooie melodie. Soms klinkt dit als Stars Of The Lid op hun laatste album, soms als de loops van William Basinski en dan weer als Biosphere ten tijde van Shenzou: klassiek ver op de achtergrond. De 72 minuten trekken voorbij zonderdat het gaat vervelen, zonder momenten dat je genoeg hebt.

Prachtig album.

Een monumentale plaat waar ik meteen na toevoeging de volle vijf sterren bij heb genoteerd. Meesterwerk.

Ik kan me wel vinden in de beschrijving van Nakur betreffende SotL en Basinski.
Dit stuk muziek is inmiddels 40 jaar oud en in verschillende versies op laat uitgebracht (bij mijn weten is dit de derde na een release in de jaren 70 in combinatie met [i]Jesus blood never failed me yet[i] en een versie in de jaren negentig opgenomen in een watertoren in Frankrijk). Deze versie vind ik de mooiste.
Minimal-klassieker die in deze uitvoering voorzien wordt van een lekker ruislaagje door Jeck. Zo'n concert waar je eigenlijk bij had willen zijn (ik was dat jaar wel in Venetië voor de Biënale, waar deze uitvoering ook voor is gemaakt, maar niet op het juiste moment zo blijkt.... Ach, vorige week was ik ook in Venetië en toen liep ik op een paar dagen een concert van Fennesz daar mis).
Deze muziek past wel bij een stad als Venetië; je kunt lekker verdwalen en ondertussen zinkt ook de stad terwijl men gewoon doorgaat alsof er niets aan de hand is.

Echt weird WE, ik had deze afgelopen vrijdag toegevoegd en kwam vandaag op de site. Je was me net een dag voor

mooi toch. Ik vind het wel een tof gegeven dat twee mensen tegelijkertijd ergens in Nederland zo in een album zitten dat ze 'm haast tegelijkertijd toevoegen.

Ik ga er trouwens na een week al 5* van maken. Dit raakt me heel diep. Verder wil ik er nog geen tekst aan kwijt want ik kan een technische analyse geven van de instrumenten, structuren, etc. Maar dit soort muziek heeft dat helemaal niet nodig. Luisteren is bekeren. Een van de mooiste blinde aanschaffen allertijden.

Lastig...het boeit wel, het neemt je mee en toch...het daagt niet uit.
Mischien ligt het aan mijn karakter, of was het moment niet goed..moet ook zeggen dat ik weinig vergelijkingsmateriaal heb

Of zal ik gewoon de conclusie trekken dat deze muziek niet aan mij besteed is.

Dit is wat Tom Waits in een interview erover gezegd heeft:
Hij refereerde echter wel aan een release uit 1975 van Point Music en niet deze uitgave. Of de verschillen groot zijn weet ik niet want die uit 1975 heb ik niet gehoord.
Origineel is het allemaal zeker, maar toch lukt het me niet om lang geboeid te blijven.

Ik denk dat hij de originele release op Brian Eno's Obscure label bedoelde want die stamt uit 1975 en heeft ook een vroege versie van Jesus Blood. In 1994 is er vervolgens een nieuwe, langere versie van Titanic verschenen op het Point label. Origineel gebaseerd op een live-uitvoering opgenomen in Frankrijk en vervolgens nog bewerkt / geremixt in de studio.

En dan is er dus deze meer recente uitvoering die met name door de inbreng van Philip Jeck en een totaal andere instrumentale bezetting behoorlijk anders. Het was deze uitvoering die als eerste leerde kennen waarna ik ook nog de Point release heb aangeschaft die een veel groter ambient karakter lijkt te hebben op het eerste gehoor. Die originele versie moet volgens mij ook nog wel steeds op cd te krijgen zijn. Toch maar eens een keer ergens bestellen.