Beste Kaoru, ik weet niet of je fanmail leest of Nederlands begrijpt, maar ik probeer het eens een keer. Ten eerste wil ik u bedanken voor de twee geweldige concerten die u met uw band in Nederland gegeven hebt, ik heb er van genoten. Daarnaast wil ik u becomplimenteren voor het meesterwerk Uroboros, met dat album heeft u bewezen een zeer kundig muzikant en componist te zijn. Er is echter iets dat ik niet helemaal begrijp.
Ik heb vernomen dat uw live CD 'Tour 08 The Rose Trims Again' alleen in Japan verkrijgbaar is, en dan alleen als extraatje van de gelimiteerde DVD met de zelfde titel. Waarom is deze keuze gemaakt? Zijn niet-Japanse fans en Japanse fans met minder te besteden soms minder belangrijk? Ik begrijp dat u geld wilt verdienen, maar is dit echt de manier? Als u de fans niet de mogelijkheid geeft uw materiaal te kopen gaan ze het sowieso illegaal downloaden, en dat lijkt me niet de bedoeling. Wat zegt u van het idee om binnekort een nieuw live-album op te nemen en het gewoon op de normale manier te verkopen? Ik zou het erg op prijs stellen.
Ik wilde het ook over de inhoud van de CD hebben; ik vraag me af waarom de versie van Lie Buried With a Vengeance die er op staat precies hetzelfde klinkt als de uitvoering op de DVD, terwijl het niet eens zo'n hele geslaagde opname is. Daarnaast zou ik graag willen weten waarom er gekozen is voor een achtste live-opname van Mr Newsman. Waarom is er gekozen voor dat nummer? Hoewel Mr. Newsman een leuke song is, is het door de jaren heen weinig geëvalueerd. De fans horen liever een live opname van een nummer dat voorheen nog niet in-concert op is genomen, denk aan Ware, Yami Tote..., Rotting Root, Dokoku to Sarinu, Kiri to Mayu, of misschien The Pledge. Undecided, Conceived Sorrow, Grief en Audience Killer loop zijn geweldige songs die live veel beter klinken dan op de plaat. Waarom bestaat deze CD niet louter uit dat soort nummers? Het is een beetje jammer dat dat niet het geval is, want dit live album had zoveel beter gekund. Ik hoop dat u deze dingen bij het produceren van nieuw materiaal in uw achterhoofd houdt.
Maar beste meneer Niikura, wat maakt u met uw band toch een mooie muziek. De raggende drums op Grief, de vocale kunsten van Kyo op nummers als Gaika, Chinmoku Ga Nemuru Koro, uw verfijnde spel op Undecided en Ryoujoku no Ame. Alles is fenomenaal. Ondanks de kleine smetjes is The Rose Trims again een genot voor het oor, al evenaart het natuurlijk niet de ervaring oog in oog te staan met uw band, tijdens een concert.
Ik kijk uit naar jullie nieuwe single en wens u veel succes op uw opkomende toernee.
Hoogachtend,
MDV