Dust & Rocks is ook mijn favoriet op dit album. Een mooi melancholisch, typisch Engels nummer. Het doet me qua gevoel een beetje aan de Kinks denken. En een prachtige eind ook
.
Ik vind het trouwens erg mooi hoe Weller per album dingen net weer ietsje anders doet. Hij behoudt altijd zijn eigen geluid maar weet steeds liedjes, en zijn albums als geheel, een heel ander gevoel mee te geven. Terwijl de muziek er niet onder lijdt, nee eerder nog genietbaarder wordt.
O.k. Misschien was dat een beetje vaag maar liefhebbers van zijn muziek zullen wel weten wat ik bedoel.
He's the Keeper is trouwens een hommage aan Ronnie Lane en indirect de oorzaak van een hevige Small Faces fixatie bij een bepaalde Mume-user.