Deze cd wekt de indruk een compilatie te zijn, maar men heeft er helaas voor geopteerd de nummers opnieuw op te nemen: de inkleding klinkt wat minder sober, het tempo ligt wat hoger en her en der hoor je flarden elektronica. De ingrepen zijn gelukkig relatief beperkt en dus is het toch nog altijd genieten van klassenummers als (1), (2) en (7). Nergens worden de originelen overtroffen, m.i., maar dat kan natuurlijk aan gewenning liggen. Er staan ook twee nieuwe nummers op: het matige (4) maakt geen brokken, maar (12) is ouderwets sterk. Uit de "hommages"-periode hebben ze godlof maar één nummer geselecteerd.