Brian Wilson - Imagination (1998)

Middelmatige plaat van een rockgigant; Your Imagination en Keep an Eye on Summer zijn de prijsbeesten hier, maar de plaat zakt naar het eind toe flink in.
Ben veel beter en sterker gewoon van Brian Wilson.
Maar rotslecht is dit ook niet natuurlijk.
Eigenlijk heel gewoontjes voor zijn doen.
3 sterren, voorlopig kan ik hier niet meer aan geven, ook al
kocht ik dit plaatje ooit.
***

ja, een mindere wilson, de man kan veel beter

Imagination was een van de eerste cd’s die ik zelf kocht, en dat is ook de reden dat het album nog steeds in mijn platenkast staat. Anders had ik hem ongetwijfeld ergens verkocht of ingeruild.
De muziek is in een totaal andere stijl dan wat ik normaal luister. Erger is dat ik de meeste nummers gewoon niet goed vind. Het titelnummer is heel aardig (hoewel dat trucje van elk couplet een beetje omhoog gaan wat mij betreft niet had gehoeven, vind het een ergerlijke manier om tijd te rekken). Cry vind ik ook de moeite wel waard, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Ik herinnerde me ten slotte Happy Days als een opgewekt en uptempo nummer, maar nu ik het zo terugluister, kom ik eigenlijk nauwelijks doorheen. Het tweede deel van het nummer is inderdaad een beetje uptempo, maar de vrolijkheid die de tekst uit moet stralen mist in de muziek.
De stem van Brian Wilson vind ik ook niet echt overtuigend klinken. Soms doet hij me zelfs aan de (digitaal bewerkte) stem van Ozzy Osbourne klinken, soms lijkt het alsof de achtergrondkoortjes zijn stemgeluid wat moeten verhullen. Op andere nummers is het dan wel weer in orde.

Kortom, dit album heb ik meer voor de herinnering dan voor de muziek.

2.0*