Absynthe Minded - Absynthe Minded (2009)

Berichten over optredens verplaatst naar Absynthe Minded

Hoewel ik niet zo ver zou gaan te zeggen dat het helemaal nietszeggend is, kan ik er wel redelijk inkomen. Ik draai deze heel weinig uit eigen beweging, en als ik het doe, dan is het vooral om te zien of ik nu toch niets mis als ik kijk naar dat gemiddelde. Zoals andere mensen stoor ik me hier en daar ook aan de eentonige stem van de zanger en zijn gebrekkige uitspraak (hoewel dat laatste nogal mierenneuken is en niet zoveel heeft bijgedragen aan de stem die ik het album geef). Er staan genoeg leuke liedjes op, en het gebruik van viool en andere blaasinstrumenten geeft de muziek wel wat extra waarde, maar er echt in meegaan, daarvoor mist het m.i. iets. Envoi is een mooi nummer, maar ook daarbij merk ik dat het zijn houdbaarheidsdatum langzaamaan begint te overschrijden.

Het is moeilijk om concreet te zeggen wat de muziek nu precies mist voor mij, maar het trekt me gewoon niet genoeg mee om hem een hogere score toe te kennen. Ik kan erin komen dat andere mensen hem zo goed vinden, maar wat mij betreft is de muziek iets te gezapig en niet speciaal en/of spannend genoeg om een heel album lang te boeien. 3*

Vooral in dit album hoor ik ook zeer duidelijk die dEUS-invloeden, op de voorgangers had ik dat minder. Vooral Multiple Choice roept bij mij meteen die associatie op.

Vrij nuchtere/luchtige cd met veel potentieel. Envoi is heel leuk voor bij de barbecue.

Hm, daarmee doe je hem toch tekort... hoewel ik hierin ook wel mijn eigen mening herken na één of twee keer luisteren: leuk voor een keer. Meer draaien dus, die handel!

Lekker doordachte, maar toch catchy rock/pop die niet snel gaat vervelen, en ook nog van verdomd hoge kwaliteit. Hij blijft maar groeien, hoe vaak ik hem nu ook al heb geluisterd.

Uitblinkers toch wel Mercury, Moodswing Baby en If You Don't Go.
Snel maar origineel halen

Lang geduurd voor ik aan deze ben begonnen... meestal ben ik ontgoocheld als ik een van hun platen volledig beluister... steeds een paar topnummers... en dan wat ziguenergezeik... waar ik niet zo van hou...

Maar nu leveren ze me toch een sterk en consistent album af... weer een rits topsongs zoals Envoi, Moodswing Baby, Heaven Knows, Papillon... en de rest kabbelt ook vlotjes door...

Gaat nog vele rondjes draaien in mijn autoradio...

Mag ik u even wijzen op deze briljante versie van Heaven Knows op Eurosonic?

3VOOR12 - Tv - 3voor12.vpro.nl

Very nice!

Benieuwd naar de Unplugged versie volgende maand in de Vooruit. Blij dat ik kaartjes heb

Dit is zo'n typische band die ik graag erg goed zou vinden (sympathieke Vlaamse kerels, enkele erg leuke singles) maar waar ik maar niet in slaag om van in extase te geraken. Leuk, maar te vrijblijvend - ziedaar in een notedop mijn mening over dit en alle andere albums van Absynthe Minded.

Ook deze luister ik zonder problemen uit, leuke jazzy poprock met een hele zooi instrumenten en invloeden die te pas en te onpas om de hoek komen loeren - niets om je aan te ergeren. Maar pakken doet het oh zo weinig, helaas. Als ik de albums onderling moet vergelijken denk ik wel dat ik deze verkies, al is het eigenlijk koffiedik kijken. Kabbelt lekker voort op de achtergrond, maar daarmee kom je niet boven de 3* uit.

Hij staat nu toch echt in mijn top 10. Kan hier gewoon eeuwig naar luisteren.

Leuk nummer dat Envoi.. Alleen die 'solo'... Heeft nog niemand het erover gehad dat die werkelijk schandalig slecht is?

Na dit album een aantal jaar te beluisteren durf ik te zeggen dat dit een van de beste albums uit haar decenium is. Grote variatie in genres met een soort onderliggende sigeuner thema à la Django Reinhardt. Indie Sigeuner Folk om het maar zo te noemen. De hammond sound geeft dit album nog een extra dimensie die de sound vrijwel uniek maakt. Vooral Fortress Europe is een prachtig voorbeeld van hoe dynamische verschillen subtiel werken. De meest jazzy track "If you don't go I don't go" spant voor mij de kroon. Mooi pianowerk, een lopend basritme en symmetrische akkoorden, prachtig!

De band werd dan wel bekend met Heroics part one, dit album uit 2009 toont een volwassen geluid en een meer compleet album. Absynthe Minded heeft een eigen sound gevonden met ene mix tussen jazz, folk en indierock. Bovendien heeft het album meerdere goeie nummers die sfeervol en aanstekelijk zijn, waar veel artiesten zich bijna verplichten om vullertjes te schrijven om aan een album te geraken. De band creëert ook een sound die ik helaas niet terugvind in hun live optredens. De nummers zijn op de eerste plaats goed gebracht en de mix van enkele genres zorgen mee voor de originaliteit. Internationaal zal deze groep denkelijk wel niet opvallen met het album, dat nog iets mist aan creativiteit. Nummers als Heaven Knows, Moodsing Baby en Envoi hebben wel een leuke riff of melodielijn. De rest is gewoon mooi zonder meer.