Een mens ontdekt af en toe nog eens wat. Tijdens het afschuimen van de Ad Noiseam site, en met Tarmvred - Subfusc in het achterhoofd, eens gekeken of er wat meer van die man te vinden was, en zo bij dit album uitgekomen. Ineens ook de uitgelezen kans om definitief met Panacea kennis te maken, zo'n artiest die al lang op m'n lijstje staat, maar vooral door toedoen van nietcoöperatieve soulseeks nooit echt de kans kreeg, en dikwijls weer in de vergetelheid sukkelde. En als laatste natuurlijk ook Needle Sharing, een voor mij verder onbekende artiest.
Het album opent in ieder geval geniaal. "Clicks Per Second" is een werkelijk fantastische track. Ruime en open, maar zeer boeiende ritmes. Klinkt lekker luchtig, terwijl het toch complex genoeg is. Prachtige backing voice sample waveje ook. Weer zo'n mooie, engelachtige. Geen betere manier om een album te openen, en een perfecte kennismaking met Needle Sharing. "Mothership 2" is Panacea's eerste track, en ook deze weet volledig te bekoren. Mooie waves en leuk apengekrijs zorgen voor een lekker mysterieuze sfeer. De bass en voice sample die er later bijkomen doen absoluut niks af van de sfeer. Tweede knaller. Tarmvred's eerste entry is een stukje rustiger, en wat melodischer. Zeer aardige track, maar toch iets minder dan z'n voorgangers. Wel coole voice sample en lekker gedistorte ritmes/samples. Eerste ronde gaat naar Needle Sharing.
Panacea's tweede is echter gewoon weer raak. De man brouwt echt fantastische klanken, overgoten met zeer aardige basses. Lekkere stomper. "Rasta Bash" is weer iets kalmer, en ietsje minder, maar zeker niet veel. Wat dnb invloeden en cleanere samples zorgen voor een luchtige sound, en een lekkere verpozing tussen het hardere werk op dit album.
Ook Tarmvred's tweede is wat rustiger. Hemelse waves en boeiende ritmes maken van deze track ook weer een topper. Fantastisch nummer, dat kiezen in de tweede ronde moeilijk maakt. Uiteindelijk ga ik toch voor Panacea denk ik.
De laatste ronde wordt ingezet door Needle Sharing. Vette voice sample en stevig gedistorte samples vormen de intro van de track, bijgestaan door een knappe bass, die ietwat uit de verte weerklinkt. Lekker nummertje, met vreemde melodische uitstapjes hier en daar. Panacea's laatste is net wat minder. Basses klinken teveel als ordinaire hardcore basses, iets wat niet goed samengaat met de rest van het nummer (industrieel klinkend). Ook ritmisch niet echt heel boeiend. Het album weet echter wel in schoonheid af te sluiten, met Tarmvred's derde. Zeer lange sferisch aanloop, om halverwege stevig los te barsten. Fantastische ritmisch en prachtige waves. Derde ronde is duidelijk voor Tarmvred.
En zo heeft iedereen z'n win gehad, en heeft ook iedereen een (relatief) mindere track. Relatief dus, want dit is echt een heerlijk album, met lekkere , niet conforme, industrial. Dikke 4.5*. Echte aanrader.
En als extra motivatie : samples op
Ad Noiseam