Echt wel het beste product van My Bloody Valentine, dit EP'tje. Jammer dat hij maar 18 minuten duurt. Maar in feite als geheel nog een stuk beter dan Loveless, élk nummer is een magnum opus an sich.
To Here Knows When mag dan wel een staaltje pure gelukzaligheid zijn, het is hier geenszins het prijsnummer (dat is het wel op Loveless, samen met Soon en Only Shallow).
Nummer twee lijkt al de overtreffende trap te zijn van de opener. Oosterse arrangementen voeden de zwoele dansbaarheid van 'Swallow', een sensuele eruptie van liefde (seks eigenlijk), dat volledig gedragen wordt door de hemeltergend mooie stem van Bilinda Butcher. Zij weet een mens nog eens naar hogere sferen op te tillen (blijkt ook uit de lyrics).
'Honey Power' is een betere versie van (het op zich al schitterende) 'What You Want', en raast aan sneltrein-tempo voorbij op de klanken van gierende gitaren, die vooral op 2:40 bijzonder lekker scheuren. Tel daar nog eens de outro bij op, waarin Shields een melodie uit zijn gitaar weet te puren die ongetwijfeld tot het mooiste van de MBV-catalogus behoort, en je hebt het hoogtepunt van deze EP.
'Moon Song' is (lijkt? ik weet niet echt waar 'ie over zingt) een ode aan de nacht, de duisternis, tja, de maan dus (duh). Bulderend lawaai overspoelt een akoestische melodie die een en al mysterie uitwasemt. Schaarse tabla-aanslagen ondersteunen dit logge, brommende monster, en vergezellen het naar de oneindigheid in de wegstervende slotseconden van 'Tremolo' - dé sterkste prestatie van de beste band ter wereld (geen discussie mogelijk!
).
5 sterren, en ja, ik zet 'm maar op 1 in mijn top 10, ter vervanging van 'Loveless' (ookal is het een beetje onnozel, gezien ie maar een dikke 18 minuten duurt...)