Een nieuw album van Ray Wilson, dat is wat mij betreft altijd een beetje feest. Deze man heeft echt wel een heel fijn stemgeluid en heeft me totnogtoe niet teleurgesteld. Het is altijd 'minstens' behoorlijk goed... steeds weer leuke teksten, sterke songs met fijne melodieën.
En ook "Propaganda Man", Wilsons jongste album dus, mag er zijn! Een fijn elftal bevolkt deze plaat. Verwacht géén radicale koerswijziging sinds "Change". En ik vernoem bewust "Change", omdat het toch grotendeels in diezelfde muzikale lijn ligt...
Eigenlijk is het wat méér van hetzelfde, maar dan wel weerom allemaal van hoge kwaliteit. Maar toch wel, we moeten eerlijk blijven, een béétje minder dan "Change", maar an sich dus heel erg goed.
Het is even wennen aan het Oosterse gezang dat zowel op de openingstrack als bij de titeltrack terugkomt. Maar eens je die gewenning hebt, staat niets je nog in de weg om van dit album te genieten!
Voor mij zijn de uitschieters zeer zeker "Bless Me", "Lately", "Propaganda Man" (dat ook nog een leuke reprise krijgt met "More Propaganda", later op het album). Een zwak nummer kan ik niet echt noemen, maar die drie zijn voor mij echt de uitschieters...
4/5!