menu

Aerosmith - Done with Mirrors (1985)

mijn stem
3,25 (66)
66 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Geffen

  1. Let the Music Do the Talking (3:49)
  2. My Fist Your Face (4:23)
  3. Shame on You (3:22)
  4. The Reason a Dog (4:14)
  5. Shela (4:26)
  6. Gypsy Boots (4:17)
  7. She's on Fire (3:48)
  8. The Hop (3:45)
  9. Darkness * (3:43)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 32:04 (35:47)
zoeken in:
avatar van musicboy
Is dit hun onbekendste album? Zelfs op verzameld werk komt dit album niet aan bod. Degelijk of ronduit slecht?


4,5
Lekker album, ondanks de wat matige productie. Done With Mirrors betekende de terugkeer van de originele line-up nadat de band na Night in the Ruts uit elkaar gevallen was en is misschien wel het laatste 'echte' Aerosmith album. Hierna ging de band toch wat de hitgevoelige kant op, wat niet per se slecht is, maar ik mis die sleazy kant van Aerosmith toch wel. De eerste 3 nummers en Gypsy Boots, She's On Fire en Darkness zijn m'n favorieten hier.

4 sterren

avatar van Axl_Rose
4,0
Maar 3 comments ??? Komaan mensen, het gaat om aerosmith hier.

Let the music do the taling, My Fist Your Face, Gypsy Boots,... zalig rock album !

Mark_Hijmans
Heel mooi album van de heren Aerosmith. Ik heb het album meermalen beluisterd en het blijft een goede plaat. Er zit pit in de muziek en die zwakt nergens echt af. Perfecte comeback in 1985.

Enkel Let The Music Do The Talking vind ik nog te doen voor de rest is er naar mijn mening niet veel aan.

avatar van freakey
3,0
Zeker niet de beste Aerosmith, de werkelijke terugkeer zet hem volgens mij toch meer in Permanent Vacation en P.U.M.P. Daarna ging de commercie parten spelen.

avatar van vielip
3,5
Zeer onderschat album! Ik vind dit album minstens net zo goed als bijv. een Nine lives of Pump. Hier hoor je nog echt die sleazy kant van de band. My fitst your face, Let the music do the talking, Gypsy boots....het zijn gewoon steengoede hardrock nummers!

avatar van Ducoz
3,5
Ik vind dit echt een fantastisch album! Luister eens naar Reason the Dog! Lekker!

2,0
ik kan de nummers waarderen totdat Steve gaat zingen...

avatar van vielip
3,5
Andere band nemen dus!

avatar van Ronald5150
2,5
De eerste twee tracks op "Done with Mirrors" doen gelijk denken aan de vuige combinatie van rock en blues van Aerosmith. Maar daarna vind ik dat het niveau van de liedjes snel minder wordt. De riffs zijn minder memorabel en de liedjes halen niet het niveau van het begin van deze plaat. Over de gehele linie vind ik "Done with Mirrors" dan ook maar matig. Gelukkig pakt Aerosmith het hierna goed op en komt de echte comeback. Iets commerciëler wellicht dan het oudere werk, maar niet minder genietbaar. Ik beschouw "Done with Mirrors" dan maar als een tussendoortje, een oefensessie voor hetgeen wat komen gaat vanaf "Permanent Vacation".

avatar van B.Robertson
Let the Music Do the Talking vind ik één van hun toppers, daarvoor heb ik de plaat ook gekocht. Mijn familie had vroeger de hele collectie en zodoende ben ik dat ene kostelijke nummer op het spoor gekomen.

avatar van Droombolus
3,5
Prima nummer inderdaad maar al 5 jaar eerder gedaan door the Joe Perry Project ......

Ik vind dit album vooral gewoon goed omdat het een eenheid is, zonder echte uitschieters een konstant nivoo haalt. Je kan echt horen dat ze hier op zoek zijn naar de kern van hun geluid en lol hebben in het weer samenspelen met de ouwe hap.

De titel vind ik een behoorlijk goeje grap want veel aardser en basaler ga je de Smith niet te horen krijgen ...

avatar van B.Robertson
Als ik Joe Perry Project intoets op YouTube krijg ik meteen een hit naar Let the Music Do the Talking, zowel studio als live. Klinkt wel goed die originele versie.

avatar van vielip
3,5
My fist your face is ook zo'n heerlijk nummer. Dat pompt maar door, geweldig!

2,0
Mijn minst favoriete Aerosmith album. Eigenlijk is alleen Let The Music Do The Talking echt goed, een van mijn favoriete Aerosmith deuntjes.

Maar de rest is eigenlijk niet Aerosmith waardig. De songs klinken niet af, als demo's.

Nee, dit doet me weinig. Ik vind het eigenlijk nogal pretentieuze rock en ik heb er een hekel aan.

2 sterren vanwege Let The Music Do The Talking

buizen
Een van m'n favoriete albums van Aerosmith (net als bijv. Toys in the Attic).
De titel verwijst denk ik naar het stoppen met cocaineverslaving, de boys van Aerosmith kennende.

En ja, "let the music do the talking" is een regelrechte topper, en is het niet metafoor voor MuMe?

avatar van Brutus
2,5
De eerste drie nummers knallen er in en reken ik tot de beste nummers die
Aerosmith heeft gemaakt. De rest van dit album bind ik matig tot slecht.

avatar van Lau1986
4,0
Ik vind het een heerlijke hard rock plaat. Vooral nummers als My Fist Your Face, Let The Music Do The Talking en She's On Fire vind ik heerlijk. Leuke plaat!

My Fist Your Face is de absolute favoriet van deze plaat. Mooi tempo, solo... feitelijk alles zit er in voor een mooie rock ('n roll) plaat.

avatar van ricardo
3,5
Bijzondere titel die je op meerdere manieren zou kunnen opvatten. Het is gedaan met cocesnuiven, of niet meer terugkijken naar de oude vertrouwde rock, en met deze het startschot geven voor een nieuw geluid en nieuwe stijl. Ken deze nog niet, wellicht nog eens gaan proberen, want geen enkel nummer van deze heb ik op een verzamelaar of live album zien staan.

avatar van haythijs
Let the music do the talking komt toch wel wat vaker voorbij, staat ook op Classics live 2. Nummer uit de Joe Perry solo periode trouwens. En in de jaren ook regelmatig terugkerend in hun setlist.

avatar van ricardo
3,5
Let The Music Do The Talking, My Fist Your Face, Gypsy Boots en The Hop vind ik 4 fantastische nummers van deze plaat. Heb net het hele album even op youtube beluisterd, maar die 4 nummers zijn echt super en steken boven de rest uit vind ik. The Hop hoor ik trouwens maar weinigen hierover, maar dat is toch een magistrale en energieke afsluiter op deze plaat? Pracht plaat, die ik ook nog een keertje op cd wil gaan kopen

avatar van ricardo
3,5
Het bonusnummer Darkness is trouwens ook fantastisch. Dit is volgens mij van de "oude Aerosmith" albums waar deze als laatste nog bij behoort, ook de meest stevige volgens mij. Eigenlijk vind ik Shela, Shame On You en Reason A Dog de enige 3 nummers die onder de maat zijn, de rest is gewoon super. Een nummer als She,s On Fire klinkt ook lekker. Snap niet dat mensen die van de oude Aerosmith houden dit een minder album vinden, ik vind het op een paar nummers na een knaller van jewelste

avatar van ricardo
3,5
inmiddels kan ik A Reason A Dog ook waarderen, dan blijven alleen nog Shela die ik nog redelijk vind, en het minst goede nummer op deze Shame On You nog over. Dan is het voor mij gemiddeld een mooi album, en zeker stukken beter dan hem geflopt te noemen. Niet hun beste, maar goed genoeg om hem eens beluisterd te hebben. Toch vind ik het wat een vreemd album! Genoeg mooie nummers, maar het klinkt niet als een geheel voor mijn gevoel.

avatar van Jowanotti
Na Rock in a Hard Place beseften de leden van Aerosmith dat het moeilijk was om zonder elkaar te feesten, euh, leven.
Dit had hun comeback-album moeten zijn, en was ook zo bedoeld.
Weg met de drugs, Done With Mirrors! (wat later onwaar bleek, dit gebeurde maar bij Permanent Vacation)
Done With Mirrors vind ik lekker klinken, en dat komt vooral door Ted Templeman die de productie voor zich nam.
Hij was toen vooral gewild omdat hij de zeer populaire band Van Halen producete.
Ze klinken hier dan ook lekker rauw, net zoals Van Halen hun eerste albums die bijna letterlijk live in studio opgenomen werden.
De songs zijn ook best te pruimen, er staan toch een paar echte Aerosmith stampers op.
Ik denk dat deze plaat het niet goed deed omdat ze te weinig poeha bevatte, te rauw was. Er heerste toen in Amerika een echte hair-rage en het sleazy Aerosmith vond niet echt zijn plaats binnen die subcultuur.
Dat veranderde dus snel daarna, getuige de verkoopcijfers van Permanent Vacation, hun opvolger.
Deze luidde natuurlijk een volledige stijlbreuk in. Da Aerosmith van de jaren voor Permanent Vacation is een andere band dan diegene van daarna.
Ik vind ze allebei prima, al vind ik ze toch iets echter zonder al die poeha. Hun laatste goeie album vond ik Nine Lives.
Honkin' on Bobo vond ik ook prima, maar dat is een album vol ouwe blues-en rockcovers waarop
Steven Tyler bewijst wel degelijk te kunnen honken op een Bobo

avatar van milesdavisjr
3,0
Rock in a Hard Place vormt een zeer wisselvallig plaatje waarbij het songmateriaal niet heel erg sterk is. Wel energiek en de versterkers kunnen van stal gehaald worden. Done with Mirrors stond ook in het teken van de terugkeer van Perry maar ook Joe kan niet verhullen dat ook deze schijf niet ijzersterk is. De plaat is zeker niet slecht maar ik en met de ruigere songs is an sich weinig mis. De klik wil echter maar niet komen, terwijl er toch bij vlagen heerlijke sleazy passages voorbij komen. Het zal er mee te maken hebben dat ik voor mijn gevoel te weinig variatie hoor tussen de songs onderling maar ook in de nummers zelf. Tyler blijft maar zingen, er zit geen stop op, alsof de beste man het hele telefoonboek heeft lopen inzingen en hoewel geen slechte zanger wordt het op den duur wat vermoeiend. Beste tracks; Shela, wat voor mijn gevoel altijd wat aan de Earring doet denken (geen flauw idee waarom) vanwege de variatie, het meanderende karakter en She's On Fire waar Perry zijn stempel op drukt.

Tussenstand:

1. Rocks
2. Night in the Ruts
3. Toys in the Attic
4. Get Your Wings
5. Aerosmith
6. Rock in a Hard Place
7. Done With Mirrors
8. Draw the Line

avatar van Germ
3,5
Germ (crew)
Onterecht vergeten Aerosmith plaat. Dit had hun grote comeback moeten worden, maar het bleek een losse flodder. Dit album leunt nog vooral op de oude 70s sound, toen dat blijkbaar niet meer werkte in de veranderde muziekmarkt van de 80s werd besloten een aantal externe songwriters in te vliegen en de comeback nog grootser aan te pakken. Dat bleek wel succesvol en op die koers is de band verder gaan varen.
Maar dat de heren op louter eigen kracht al eerder weer op het juiste spoor zaten bewijst deze Done With Mirrors.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:31 uur

geplaatst: vandaag om 01:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.