Bear in Heaven - Beast Rest Forth Mouth (2009)

Zag op P4K een lovende review staan, zijn er hier mensen die dit kennen en zouden die me dit ook aan kunnen raden?

Gezien je stemgedrag zal dit je wel bevallen.

Oké, dan ga ik hem maar eens opzoeken.

Forkers verzamelen

Even serieus. Dit is echt een geweldig album! Hoe moet ik het noemen, psy-rock? Een dramatisch klinkend geluid dat groot en log op je af komt. Mooi, correct getimede geluiden en toepasselijke synths. Ik heb eigenlijk geen goed vergelijkingsmateriaal, maar Liars zou kunnen.

Direct 4,0* met kansen.

Dit is inderdaad een geweldig album, alleen jammer dat ik bij Ultimate Satisfaction altijd een associatie krijg met Placebo en daar heel hard van schrik en de neiging krijg de plaat af te zetten, wat echt zonde zou zijn voor de rest wat nog komt.

Ik wilde bijna naar 4.5* gaan maar Liars is echt wel beter.

Over het vorige album Red Bloom of the Boom had ik aardig wat te melden.
Ik had daar sterk het gevoel bij dat het een persoonlijke knaller zou gaan worden. Dat viel achteraf gezien en op lange termijn toch wel mee: het heeft een stevige 4* maar heel eerlijk gezegd is het geen enorm blijvertje geworden; ik draai het niet vaak meer.
Misschien toch iets te arty, wie zal het zeggen.
De release van Beast Rest Forth Mouth was dan ook volledig aan me voorbij gegaan totdat ik het op musicmeter zag staan.
Ik zal er deze keer geen enorm lang verhaal van gaan maken zoals bij de voorganger. De nummers op dit album zijn sowieso allemaal wat korter en krachtiger maar het klinkt ook nu weer uitermate origineel en mijn gevoel zegt zelfs wat toegankelijker maar dat kan een vertekend beeld zijn. Ik moet net als bij het vorige album continue aan Simian denken alhoewel dat er verder niet veel op lijkt en toen noemde ik ook al Midlake en die borrelt ook weer naar boven met dezelfde mededeling: het lijkt er niet echt voldoende op om van een terechte vergelijking te spreken.
Hoe dan ook is dit een leuk album geworden en Bear in Heaven toont aan een fris bandje te zijn dat positief weet op te vallen. Nu nog door een groter publiek opgepikt zien te worden!

Ik vind het eerlijk gezegd heel vlakjes klinken. Een nummer is wel te doen maar een hele plaat van Bear in Heaven gaat me nog niet lukken.

Dit is echt een heel goed alternatief voor die andere 'beren-band' , Grizzly Bear. Toegankelijker en minder academisch. Daardoor heb ik deze eigenlijk vaker in m'n cd-speler dan Veckatimest.

Nu pas ontdekt via Pitchfork.
Klinkt wel heel goed moet ik zeggen. Ben benieuwd of hij ook 'blijft' boeien.

De vergelijking met Grizzly Bear vind ik een beetje vreemd. Is animal collective dan ook een goed alternatief voor the animals? Of sigur ros voor sugar ray?

Staat op de luisterpaal nu. Eerste keren werd ik echt van mijn stoel geblazen.

Maar de beste berenband (nou ja, band) is en blijft natuurlijk Panda Bear!

Ja. Absoluut

Dit album bevalt mij tot nu toe wel. Het bevat een aantal nummers die een bepaalde melancholie of dromerigheid laat horen die het in huize sander.h altijd goed doen. Zo'n nummers als Wholehearted Mess of Ultimate Satisfaction, die in eerste instantie op de achtergrond voorbijkabbelen, maar zich langzaam maar zeker steeds verder aan je opdringen door een mooi akkoordenschema of een pakkende zanglijn.

Ik zou verder niet weten hoe ik de muziek zou moeten omschrijven. Een mix van Band of Horses (voornamelijk door de zang), Grizzly Bear en electronische elementen? Ik heb in ieder geval niet echt iets in mijn collectie dat er op lijkt.

Voorlopig zet ik in op 4*, maar de kans is groot dat dit verder groeit.

Tuurlijk dit is zo pitchfork proof als een malle. Reden voor mij om dit direct aan de kant te schuiven.
De vorige plaat was ik redelijk van onder de indruk, deze gaat vandaag mee in de auto , ben benieuwd.

Wow , dikke plaat!
Vet bezwerende gitaarlijnen en smaakvolle synths niet te glad of neigend naar 80's.
Het ietwat iele stemgeluid past mooi bij de holle , depri muziek.
Toch raar dat Pitchfork hier zo lovend over is. De band put rijkelijk uit de prog en krautrock iets (vooral prog) wat vooral niet in de smaak valt bij de heren en dames pitchfork.
Het zal de eigengereidheid van de band wel zijn.
4*

Zit me al een tijd af te vragen waar die zanger me nou af en toe aan doet denken, maar nu weet ik het: Supertramp!
Ook al lijkt de muziek er verder totaal niet op

Na een A Place to Bury Strangers weeral maar een soort van hip bandje dat goed valt in huize VDG. Heerlijk bezwerende rock met een jaren 80 feel maar verder behoorlijk anno nu.

Intrigerende tripplaat die maar door m´n hoofd blijft spoken. Bij dit soort krautachtige spacemuziek verwacht je al snel exercities van een minuutje of tien maar Bear In Heaven weet al dit gespace ook nog eens in te pakken in puntige en overzichtelijke ´liedjes´. Een spanningsboog van 40 minuten vol variatie en zonder zwakke plek. Props ook voor de bijpassende zang.

Beregoed!

Zweverige muziek met heerlijke synths en afwisselende ritmes. Dit is bijzonder mooi!

Sterke plaat, van begin tot eind spacy, catchy, en geniaal gezongen. Er zit lekker veel vaart in het begin, vervolgens een rotsvast middenstuk (Dust Cloud, de zwaarste van de 10), en dan een mooie donkere trip naar het einde waar de krautrock sterk boven komt.

Ik hoor ook de donkere Factory geluiden, wat Talking Heads, Talk Talk, een mengelmoes van alles wat in de jaren 80 drugs gebruikte.

De langere stukken zijn goed vol te houden met een perfecte opbouw en krachtige spanningsboog. De nummers op zich zijn mooi afgewerkt, ze hebben vaak een drone achtig, rond einde. Het is knap hoe deze band een krachtig totaalgeluid weet neer te zetten in 10 nummers, waarbij drums, zang, synths vaak terugkomen, maar geen moment vervelen.

Hoe heerlijk is het om Casual Goodbye mee te kunnen zingen, en de psycho zang nog dagen lang door je hoofd te laten tollen!

Ik weet of de andere posters bekend zijn met Pure Reason Revelution maar dat lijkt behoorlijk veel op Bear in Heaven. Innwelke hokje ze dan moeten worden ingedeeld (want dat doen we toch graag...) is een beetje lastig, wellicht is Stunning Electro Prog een goed alternatief.

PRR doe ik net ietsje hoger inschalen dan BiH (qua naam in ieder geval beide redelijk belachelijk). Enkel de zangeres bij PRR vind ik wat beter.

Maar goed, dit is toch een zeer fijn plaatje naar we dachten.

@ Sander. ik hoor met alle goede wil van de wereld toch nergens Talking Heads in doorklinken. Factory geluiden dan weer wel

Bedoel je dan PRR's laatste cd?
Ik heb namelijk alleen The Dark Third maar dat lijkt hier (vind ik) niet op. Bear in Heaven klinkt dan toch wat electronischer.

hhmm wierd, ik sta tussen twee Sander's in en je mag 1 keer raden wat mijn naam is


De 2de van PRR is idd electronischer en dynamischer dan de 1ste, wellicht een goede tip voor je

Ik ga hem eens proberen, tenks

Pas geleden raakte ik helemaal weg van Wholehearted Mess en Lovesick Teenagers met name de eerste draaide ik soms non-stop. De donkere synths en vocalen van de zanger klonken zo enorm goed. Meestal ben ik erg geïnteresseerd in hippe indiebands als deze maar download ik ze eerst maar want bij indiebands weetje meestal niet zeker of zo'n heel album je zal bekoren. Yeasayer en Grizzly Bear zijn mij na veel luisterbeurten niet tegengevallen, sterker nog, ik ben inmiddels helemaal weg van Yeasayer en Grizzly Bear. Maar na een paar luisterbeurten van dit album kan ik Bear in Heaven nog moeilijk begrijpen. Het is heerlijk om in weg te dromen maar zodra ik aandachtig begin te luisteren kan ik erg moeilijk een nummer uitluisteren. Ik doe zeker nog wel pogingen maar al met al vind ik hipster muziek soms erg moeilijke muziek om te begrijpen.

Blijft een aardig verslavend album, maar helaas ook wat vlak. De psychedelische sound is leuk, maar verdient op inhoudelijk vlak meer motivatie.