menu

Herman Brood & His Wild Romance - Modern Times Revive (1981)

mijn stem
3,22 (30)
30 stemmen

Nederland
Rock
Label: Ariola

  1. Bad Blood (4:07)
  2. Too Much Grace (3:10)
  3. Little Grils (2:53)
  4. White (3:39)
  5. Jivin' (Myself) (3:14)
  6. (No More) Dancin' in the Street (2:51)
  7. Checkin' Out (2:59)
  8. Proud (3:12)
  9. Zockebye Time (2:48)
  10. Buried Alive (3:18)
  11. Lies (4:34)
totale tijdsduur: 36:45
zoeken in:
avatar van spoiler
3,5
Toch een leuk plaatje van Brood hoor. Voor het eerst met Hollestelle op gitaar. Die weet altijd een lekker stukje gitaar neer te zetten. En ome Rinus Gerritsen achter de knoppen.
No more Dancing is voor mij het beste nummer. Covertje dat wel

avatar van dr. benway
4,5
Onderschatte plaat!
Bad Blood is het hoogtepunt.
Teksten deze keer met dank aan Jim Carroll

avatar van frolunda
3,0
Inderdaad wat onderschat en Proud blijf ik één van Brood' sterkste singles vinden.

avatar van nlkink
3,5
Mooi album. Werd in 1981 o.a. door OOR afgeserveerd als: 'Dominee Brood preekt voor eigen parochie'. In die tijd kon Brood het sowieso niet goed doen bij de critici. Het scheurt en rockt als vanouds, alsof Herman een stuk peper in zijn reet had. Lekker energiek.
Was er in 1981 bij dat het album met een tumulteus en uitverkocht live optreden in theater De Kolk in Assen werd gepresenteerd.

avatar van B.Robertson
3,5
Aardig Brood-album dat ik al jaren heb maar geen schijn van draaikans krijgt daar ik altijd 'classic'-Brood draai. De productie werd verzorgd door Rinus Gerritsen en als ik het, van voorgaand album Wait a Minute, onder-geproduceerde Blew My Cool Over You, op The Best Of hoor, is dat een aanzienlijke verbetering van geluid (ervan uitgaande dat één song representatief voor het hele album is). Het geluid van Modern Times Revive klinkt mij als een iets verbeterd No Promises No Debts-geluid in de oren - al verzorgde George Kooymans daar de productie op dat '79 Golden Earring-album (nagezocht). Ergens op Modern Times Revive bekruipt mij bij een van de tracks een Weekend Love-gevoel en sommige tracks lijken in het verlengde van Go Nutz te liggen. De cover (No More) Dancin' in the Street is erg geslaagd, die hakt er lekker in, en verder staan er een paar kranige rockers op waarvan Checkin' Out mijn favoriet is. White is echter een miskleun en ergens komt er nog een keer een nietszeggend nummer voor.

avatar van Dibbel
Dit album leverde geen hits meer op voor Herman Brood. Of dat door de gitaristenwisseling komt, weet ik niet meer.
Wel blijven de liedjes ook wat minder hangen dan voorheen.
Over het algemeen ligt het tempo redelijk hoog, al vind ik dan het rustige nummer Too Much Grace wel bij de beste nummers horen. De John Hiatt cover is ook OK, alsmede ook Little Girls en Proud. White kan mij ook niet zo bekoren.
Sowieso zijn de nummers waar de dames meezingen het leukst.
Kom nog wel een keer terug voor de waardering.

Op vinyl, in nieuwstaat, Hollandse persing.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:24 uur

geplaatst: vandaag om 20:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.