Het vierde album en de laatste met de originele bandleden (hierna verlieten zanger Ilja Jalkanen, drummer Markku Näreneva en toetsenist Atte Tanskanen de band). Het borduurt eigenlijk verder op The New Dark Age. Van de bijzondere, agressievere power metal van de eerste twee albums is eigenlijk niet veel meer over behalve dan een verdwaalde thrash-riff hier en daar. Er is meer nadruk op de gladde refreintjes en folky elementen. Als geheel vind ik m toch beter dan de voorganger met twee grote opvallende nummers: 'Cry Little Angel' en 'Winter's Sting'. Is dus wel gewoon heel degelijk, maar niet meer zo bijzonder als de eerdere platen.