'Best of' albums vind ik altijd wat moeilijk te beoordelen: bij een goede artiest is het vrij makkelijk een album met al zijn grote nummers samen te stellen. Moet ik dan gaan beoordelen op de originaliteit van de keuzes of moet ik 'gewoon' de nummers beoordelen?
Ik kies voor het laatste toch. Richie Hawtin is al lange tijd één van mijn favoriete producers en dj's. De man blijft me fascineren. Acid, hardtechno. funky techno, minimal: Hawtin beheerst het allemaal. Dit album is een samenstelling van meerdere van zijn projecten.
De platen zijn stuk voor stuk typische Hawtin-platen, maar ik wil er toch een aantal uitlichten.
'Minus Orange' is mijn favoriet van dit album, wat een ongelofelijk vette plaat. Naar die plaat luisterend waan je je in een oude fabriekshal in een grauw industriegebied. Het tempo is niet superhoog, maar de hele track klinkt gewoon underground, geweldig.
'Spastik' is natuurlijk bij velen bekend, maar heb ik nooit geweldig gevonden. Onder zijn alter ego Plastikman heeft hij wel betere platen gemaakt zoals 'Are Friends Electric': een hypnotiserende acidplaat van 12 minuten. Mooie soundscape aan het begin en bliepende acid aan het einde.
Samen met LFO maakte Hawtin 'loop', ook al een klassieker in het genre. Mooie sfeervolle plaat, lekkere loop.
Ook de andere platen zijn meer dan in orde, waarmee mijn waardering dus erg hoog uitvalt: 5 sterren.