Lifestory: Monologue - Hold Me in the Wind, My Friend (2008)

Deze Canadezen brengen post-rock. Zoals de lengte van de nummers al aangeeft niet de zoveelste EitS of GYBE kloon (gelukkig!). De muziek is meer een soort melodieuze, bij momenten erg stevige indierock, waarbij het samenspel van de gitaristen de kern vormt. Af en toe voegen ze ook een extra instrument in om wat accenten te leggen. De zang heeft soms een zweem van de emozang van bijvoorbeeld Brand New, vooral wanneer ze wat harmonieën gebruiken. Van mij had de zang soms niet zo geforceerd gehoeven, maar voor de rest is dit echt wel een erg leuke EP die eigenlijk op elk nummer een andere kant van hun muziek laat zien. Omdat niet alle nummers me bevallen ben ik nog wat afwachtend, maar een volwaardig album van Lifestory:Monologue zal best hoog kunnen scoren bij mij, afhankelijk van welke richting ze evolueren.