menu

ZZ Top - Recycler (1990)

mijn stem
3,16 (79)
79 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Blues
Label: Warner Bros.

  1. Concrete and Steel (3:49)
  2. Lovething (3:26)
  3. Penthouse Eyes (3:47)
  4. Tell It (4:49)
  5. My Head's in Mississippi (4:25)
  6. Decision or Collision (4:03)
  7. Give It Up (3:34)
  8. 2000 Blues (4:45)
  9. Burger Man (3:20)
  10. Doubleback (3:57)
totale tijdsduur: 39:55
zoeken in:
4,0
Voor de mensen die zijn blijven hangen bij 'Gimme Al Your Lovin'; je hebt inmiddels iets gemist. Het allemaal wat zompiger en solider geworden. Zeg maar het verschil tussen een pistooltje en een zware mitrailleur, of een biertje en echte whiskey. Groter, zwaarder, sterker. Dat begint zo'n beetje vanaf het album Recycler, na de wat mij betreft de vergissing van 'Afterburner'.

De hoes is nog een beetje in het stijltje van afterburner maar de muziek gaat de andere kant op. Vond je Eliminator leuk en Afterburner te plastic, dan zou ik niet afhaken maar de albums vanaf Recylcer, dus ook XXX en Mescalero beluisteren. Die maken goed wat bij Afterburner fout ging.

-lekker van de 'good old band from texas'
-geen nette ideale schoonzoon muziek of mensen met teveel plastic op hun auto.

avatar van Poeha
3,0
De eerste 4 nummers vind ik maar weinig aan, maar daar komt verandering in vanaf Mississippi.
Vooral Give It Up, Doubleback (nog gebruikt in een Back to the Future film) en het verrassend sterke 2000 Blues steken er met kop en schouders bovenuit.
Verder haalt deze het niet bij het snelle Afterburner en hun golden oldie Eliminator, maar die zijn ook moeilijk te overtreffen.

Al met al nog 3*

Jammer van de eerste 4 tracks, anders was het weer een sterk album geworden.

avatar van Rockfan
3,0
Poeha schreef:


Jammer van de eerste 4 tracks, anders was het weer een sterk album geworden.


Maak er maar 3 van want Concrete and steel is een prima nummer. Ik ben het eens met je wb. de nummers 2,3 en 4.

avatar van vielip
3,5
Vorige week op lp gekocht. Ken alleen de nummers die op de Greatest hits staan. Dus Mississippi, Give it up en Doubleback. En die vind ik te gek. De rest straks maar eens draaien en kijken of het wat in het verlengde van de 3 genoemde nummers ligt.

avatar van vielip
3,5
Inmiddels een aantal luisterbeurten verder en ik moet zeggen dat ik het een prima album vind. Het is allemaal weer wat mee gitaargericht ten opzichte van Afterburner (alhoewel ik die ook goed vind!). Het album opent lekker, in de bekende ZZ Top stijl met Concrete and steel, Lovething en Penthouse eyes. Als ik heel eerlijk ben staat er maar één minder nummer op; 2000 blues. Niet dat dat nummer nou slecht is maar het past er niet echt tussen op de één of andere manier vind ik. En Burger man is ook niet echt hoogstaand trouwens. Voor het overige zoals gezegd een prima ZZ Top album.

avatar van RuudC
2,5
Tijdens het opruimen van mijn platenkast, deze cd tegengekomen. Ooit voor enkele euro's gekocht en zelfs dat vind ik het uiteindelijk niet waard. Ik heb Recycler nu een paar keer gehoord en het is zo verschrikkelijk vrijblijvend en onmemorabel. Een superdegelijke plaat verder, maar wel met de bijbehorende consequenties.

avatar van Brutus
3,0
Matig album van ZZ Top. Er blijft geen nummer hangen.

avatar van Twinpeaks
3,5
Al met al toch wel een redelijk album van de baarden . Niet alles is memorabel , maar de blikvangers zijn dan ook echt uitschieters . Opener Concrete & Steel hakt er prima in en My Head's In Mississippi is ook prima. Prijsbeest is echter Doubleback voor mij . Die had een groter hit mogen worden. 3 en halve ster

avatar van RonaldjK
3,5
Met Recycler keerde ZZ Top terug naar het geluid van twee albums en zeven jaar eerder. De titel lijkt te verwijzen naar het hergebruik van ouder werk, waarover ik inderdaad dit interview met Billy Gibbons en Dusty Hill tegenkwam; uit 2008 in guitarworld.com.
De productie is dik in orde met de instrumenten in goede balans en de synthesizers in een zeer bescheiden rol. Toch is er een probleempje en wel met de eerste helft, dat te vaak inspiratie mist.

Opener Concrete and Steel is sterk, maar dan is het drie nummers lang behelpen. Met My Head’s in Mississippi gaat het niveau weer omhoog, waarna ik op kant twee / track 6 eindelijk de opwinding van knalleralbum Eliminator voel.
Decision in Collision heeft namelijk niet alleen een heerlijk kort maar krachtig intro, het uptempo nummer profiteert sluw van de sequencer eronder. Ook het iets langzamere Give it Up heeft zulke digitale bliepjes, die de swingende groove versterken; met toetsenaccentjes in het refrein. 2000 Blues is langzaam en sfeervol én heeft een heerlijke gitaarsolo.
De plaat sluit af met twee nummers in de categorie “best aardig”. Met Burger Man wordt er weer stevig met de voeten gestampt, om met Doubleback een tikkeltje langzamer af te sluiten.
Dat ik bij de sterkste nummers aan Eliminator moet denken, zegt iets over de hoge kwaliteit van dat album. Eigenlijk vind ik Recycler net zo goed is als Afterburner, ondanks de sterke productie.

Verschenen in oktober 1990, toen grunge helemaal in was en ZZ Top dus niet. Fijn dat dit bandje onverstoorbaar z’n gang ging. ZZ Tops terugkeer naar meer gitaren en bluesrock zal ook die generatie muzikanten goed zijn bevallen. Met de lichte synthesizers bijna tijdloos.

avatar van vielip
3,5
In 1990 was grunge nog niet helemaal in voor zover ik me kan herinneren. Dat was 2 jaar later pas...

avatar van RonaldjK
3,5
Jaaaa, je hebt helemaal gelijk! Smells Like Teen Spirit sloeg rond oktober-november 1991 toe in de hitlijsten. In mijn herinnering heb ik dit aan elkaar gesmolten, maar dat klopt dus niet. ZZ Top staat in mijn hoofd als één van de groepen die tussen de Pearl Jams en Soundgardens etcetera opeens hopeloos uit de mode leken. Maar toen was dit plaatje alweer een jaar oud.

Mijn punt is dat ZZ Top zijn ding bleef doen, grunge of welke hype dan ook en dát alleen al vind ik sympathiek!

avatar van gaucho
RonaldjK schreef:
Dat ik bij de sterkste nummers aan Eliminator moet denken, zegt iets over de hoge kwaliteit van dat album. Eigenlijk vind ik Recycler net zo goed is als Afterburner, ondanks de sterke productie.

Ik vind deze plaat vooral een herhaling van zetten ten opzichte van de twee voorgaande albums. Ik heb ook de indruk dat ze dat zelf door hadden en daarom met enige ironie voor deze titel hebben gekozen. Al wordt hier wel gas teruggenomen als het gaat om het gebruik van synthesizers. Maar dat was op Afterburner al tot grote hoogten doorgedreven; veel verder kon ook eigenlijk niet.
RonaldjK schreef:
Verschenen in oktober 1990, toen grunge helemaal in was en ZZ Top dus niet.

vielip heeft gelijk: in 1990 was er nog geen sprake van grunge. Radiopop domineerde: 1990 was het jaar van Milli Vanilli, Paula Abdul en MC Hammer. Pas twee jaar later veranderde het geluid van de muziekwereld volledig. De jaren negentig zoals wij die ons herinneren, begonnen eigenlijk pas in 1992.

EDIT: Je was me tien seconden voor met je reactie

avatar van vielip
3,5
RonaldjK schreef:


Mijn punt is dat ZZ Top zijn ding bleef doen, grunge of welke hype dan ook en dát alleen al vind ik sympathiek!


Absoluut! Ik vind dit album ook zeker niet slecht. De productie, zoals je al aangaf, is sterk en de meeste nummers vind ik meer dan gemiddeld.

avatar van vielip
3,5
gaucho schreef:
De jaren negentig zoals wij die kennen, begonnen eigenlijk pas in 1992.



Ja klopt. Begin jaren 90 werd er nog even prima muziek gemaakt

Gast
geplaatst: vandaag om 10:23 uur

geplaatst: vandaag om 10:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.