Warpaint - Exquisite Corpse (2008)

Groot was mijn verbazing toen ik opmerkte dat deze EP van Warpaint nog niet was toegevoegd op MuMe, zeker toen de grote kwaliteit van Exquisite Corpses na enkele luisterbeurten volledig tot uiting kwam.

Warpaint telt vier (vrouwelijke) bandleden en zij hebben met EC een plaat gemaakt die zeker tot één van de beste releases van 2009 kan gerekend worden.

Aangezien elk van de nummers onderling zodanig verschillen en elk nummer op zich doorspekt is met allerlei invloeden van andere artiesten, is Warpaint moeilijk te catalogeren binnenin een bepaald genre.

De albumopener Stars (videoclip) klinkt al meteen zeer uitnodigend voor mensen die (net als ik) de less is more sound van the XX heel erg kunnen appreciëren, het grote verschil zit hem dan wel in het feit dat je geen meisje-jongen zang zal horen, maar wel zacht, mysterieus gezang, ietwat zweverig, wat heel erg aan Grouper doet denken.

Elephants gooit het dan weer over een iets andere boeg en gaat van start met een uptempo gitaartriedeltje, zoals je die eerder zou verwachten op een Rodrigo y Gabriela plaat. Lang duurt die fase niet want na 30 seconden bloeit het nummer volledig open en hoor je de sterke en zelfzekere zang van frontvrouw Emily Kokal, die nu eerder dreigend klinkt en op sommige momenten wel wat weg heeft van Beth Gibbons (Portishead).

We zijn dan aanbeland bij Billie Holiday, een cover van het nummer My Guy. Alweer is dit een volledige stijlbreuk met het voorgaande nummer; Warpaint gaat nu eerder de Cat Power kant uit, denk aan haar eerste covers plaat en je krijgt al een goed beeld van wat ik hiermee wil zeggen. We hebben nu al 3 nummers achter de kiezen, elk zo verschillend maar o zo sterk, zeker als je rekening houdt met het feit dat je hier te maken hebt met een beginnende band.

Beetles keert qua sound terug naar Elephants, weer die krachtige zang gecombineerd met het fijnere gitaarwerk, om je een idee te geven van hoe het klinkt kan ik enkel zeggen dat dit nummer had zeker niet misstaan op het laatste album van Pretty Girls Make Graves.

Burgundy vind ik persoonlijk het zwakste nummer van deze EP, zeker niet slecht, maar het lijkt zowat voort te kabbelen en ook het refrein kan het nummer niet echt die extra boost geven die het echt wel nodig heeft.

Ondanks dit zwakker moment heeft Warpaint een uitstekende EP afgeleverd, die mij reikhalzend doet uitkijken naar de fullcd die later dit jaar zal verschijnen.

Puike EP inderdaad. Ben zeer benieuwd naar het eerste album.

Inderdaad. Het nieuwe album komt er aan.
Met medewerking van john frusciante en josh klinghoffer.
Via het messageboard van rhcp kwam ik bij de vriendin van john terecht bij kokal.
Mag ik de fans blij maken met de volgende link:

check dit out:
Noisemakers: Warpaint | Noisevox: Music Rebooted

bedankt voor de link merrybreeder, heb ervan genoten

mooie recensie neyonn

Zeer bijzonder.

Eigenlijk niet iets wat ik normaal luister. Ik had zo mijn bedenkingen over een band bestaande uit alleen vrouwen, maar wat een vooroordeel was dat!
Geweldige psychedelische rock. Heerlijk om je mee te laten sleuren in een combinatie van ontspannend, maar sterk gitaarspel, de zeer sterke bass en drums die de nummers een typisch randje geven en de zweverige zang. Soms gaat de zang voor mij te ver richting het randje. Iets te schel en te hoog, maar gelukkig zijn die momenten redelijk schaars.
Elephants is toch wel het beste nummer van de plaat. Heerlijke gitaar, zeer sterke zang, maar vooral die basslijn is erg tof. Deze volgt de gitaar en zang niet precies, maar speelt er wel lekker op in en past goed bij de drums.

Zeer interessante band, heerlijke muziek en heel ontspannend.

4*.

Staat nu ook op luisterpaal .

3VOOR12 - Luisterpaal - 3voor12.vpro.nl

Billie Holiday is een fan-tas-tisch nummer, maar Beetle kan ik echt niet uitstaan. Dat effectje irriteert me mateloos.

nog steeds een geweldige plaat. alleen maar mooier door de jaren!

Ik kom er net achter dat Warpaint eigenlijk maar 1 nummer heeft wat ik echt heel mooi vind, namelijk Billy Holiday. En laat dat nou net een cover zijn..

Ehh.. het bevat delen van een song van Smokey Robinson. Maar het nummer als totaal is geen cover toch?

Twee jaar later... NOG mooier, jawel! Ik durf het bijna niet te zeggen, maar eigenlijk hebben ze het niveau van dit debuut nooit meer gehaald. Maar ook al is dit dan belachelijk hoog niveau: de overige albums zijn zeker de moeite waard! Dit heet een EP: 33 minuten en 42 seconden. In de jaren 60 was dat een heel gemiddelde speelduur voor een album. Het had leuk geweest als ze nog een half uur aan goeie songs hadden toegevoegd. Maar ik geef nu al 5 punten en "Less is More"!