Threshold - Wounded Land (1993)

Sterk debuut van deze Engelse progrock-band. Damian Wilson bewijst een uitstekende zanger te zijn, tourt tijdelijk weer even met Threshold ter vervanging van de opgestapte zanger Mac. Hoogtepunten zijn: Consume to live en Paradox.

Voor mij een klassieker, de eerste aanraking met meer metalgeoriënteerde progrock. Consume to Live blies me omver!
Maar de twee prijsnummers blijven natuurlijk Paradox en Sanity's End!

Paradox vind ik nog steeds één van hun beste nummers. Ik vond het jammer dat het niet gespeeld werd in De Boerderij laatste keer, want vooral live komt het nummer echt tot zijn recht. Verder staan er niet veel uitschiters op dit debuut.

Erg leuke herinnering aan het nummer Paradox. Ze speelden dit op Bospop '01.Tijdens dit nummer zat voormalig zanger "Mac" boven op de lichtstellage!

Deze plaat kwam uit in een tijd dat er wat meewarig naar dit soort hardrock/metal werd gekeken. De slimmere promotors probeerden het in het proghoekje te trappen en zo kon het dat met de opkomende populariteit van een Dream Theater een band als Threshold zijn naam kon gaan vestigen. Sterke melodieuze songs die niet heel veel verrassingen herbergen maar wel verduiveld veel aangename momenten. Damian Wilson geeft het geheel een mooi glansrandje met zijn theatrale voordrachten.

Zo'n geweldige plaat! Heb deze ooit eens via een collega beluisterd via een geleend cassettebandje... wist niet wat ik hoorde! Tot de dag van vandaag is dit één van mijn meest favoriete elpees! Pure klasse! Drums staan misschien wat teveel in op de voorgrond, maar fuck it! Elk nummer is gewoon raak, maar mijn favorieten zijn toch wel de opener, het weergaloze "Sanity's End", "Mother Earth" en de afsluiter... wat een bloedmooi nummer is dat zeg!!! Maar ook "Days Of Dearth" en "Surface To Air" staan in de rij!
En vanaf moment één meteen een Damian Wilson fan, wat een stem zeg...