Truthlive - Patience (2010)

Nog nooit van deze rapper gehoord, maar als een plaat helemaal geproduceerd door Jake One is, dan maakt me dat wel nieuwsgierig

Je zou zeggen dat Jake One met zijn staat van dienst de rappers voor het uitkiezen heeft. Helemaal na het positief ontvangen The Stimulus Package, waar met name het aandeel van de producer door velen de hemel in geprezen wordt. En ook Jake Ones eerste ''soloalbum'' (White Van Music) kon op aardig wat respect rekenen. Maar of het aanbod van rappers valt vooralsnog wat tegen, of Jake One kiest ervoor om samen te werken met beginnende, onbekende rappers waar hij perspectief in ziet. Voor ons luisteraars zou dit laatste het mooiste zijn, of nog mooier: als de beginnend rapper een groot MC in wording is.

Op het album Patience is het aan nieuwkomer Truthlive om te laten zien dat het niet ''zomaar'' is dat hij over creaties van Jake One mag rappen. Want hoewel dit natuurlijk een enorm voorrecht is, is het gelijk ook geen makkelijke taak. De kans is nu eenmaal aanwezig dat de bijna altijd nadrukkelijk aanwezige beats van Jake One je ondersneeuwen. En jammer genoeg is dat laatste wel enigszins het geval. Op That Dude weerklinkt bijvoorbeeld een melodieuze en tegelijk hypnotiserende orgel die het zo goed als onmogelijk maakt om de aandacht nog op Truthlive te richten. En lukt dat wel, dan hoor je een rapper die niet overtuigd lijkt te zijn van zijn eigen kunnen. Want het ontbeert zijn stem niet alleen aan kracht en volwassenheid, ook emotie is nauwelijks te bespeuren. Dat alles terwijl de MC op een plichtmatige manier flowt, alsof het woord plezier niet in zijn vocabulaire voorkomt.

Doordat Truthlive er chronisch niet in slaagt te boeien, is het extra makkelijk voor Jake One - die toch al in de bloei van zijn carrière lijkt te zijn - om wel zijn stempel op dit album te drukken. Dat doet hij dan ook, zonder dat hij zich dermate hoeft in te spannen. Want waar hij op The Stimulus Package geen moment verslapte, en louter verslavende beats afleverde, volstaan op dit project enkele uitschieters al om uit te blinken. Remind Rewind is zo’n uitschieter waarbij Jakes voorliefde voor oldschool hiphop duidelijk is terug te horen. En niet zozeer omdat hij dit keer scratches toepast, maar vooral om de eenvoud waarmee de track tot stand komt: het gebruik van één sample, deze een aantal maal herhalen en zo nu en dan een stilte laten vallen. Het klinkt als een simpel abc’tje, maar ondertussen ademt het de klassieke hiphopsfeer.

Rijst de vraag waarom Jake One toch in zee is gegaan met Truthlive, een rapper bij wie het met name aan passie ontbreekt. Wellicht gaat het hier om een vriendendienst, of is de producer wel van mening dat we hier met een fervent rapper te maken hebben. Wat het ook is, Patience voegt in ieder geval weinig toe aan het oeuvre van Jake One. Truthlive, op zijn beurt, kan later trots aan zijn (klein)kinderen vertellen dat hij met een groot producer heeft gewerkt.

Bron: www.hiphopleeft.nl

Ik vind dit eigenlijk wel een leuk album. TRUTHLiVE is inderdaad een rapper waarbij het aan passie ontbreekt, zo lijkt het op het eerste gehoor. Maar hij heeft wel een fijn stemgeluid en tekstueel zijn er slechtere rappers. Jake One levert dus alle beats, hetzelfde concept als bij Freeway. Eigenlijk had Jake One zijn naam dus ook wel op de hoes mogen staan, jammer dat dit project niet zo gehyped is als The Stimilus Package. De beats hierop zijn minder maar nog steeds erg goed. Er wordt maar op een track de plank misgeslagen en dat is op de titeltrack. Voor de rest klinkt alles vrij lekker en zijn de gastoptredens niet mis aangezien ze een fijne afwisseling leveren. Finale laat zien dat hij duidelijk gegroeid ten opzichte van zijn debuutplaat van vorig jaar, Donwill blijkt ook een leuke rapper te zijn (staat nog niet op deze tracklist).

Ik begin met 3,5*