Een nieuwe Zorn, en jasses wat is 'ie (alweer!) lekker. Wie Zorn een beetje bijhoudt weet dat 'ie in toenemende mate naar de toegankelijkere kant van jazz schuift; o.a. met het The Dreamers project heeft 'ie alweer een aardig potje platen afgeleverd die welhaast onder de noemer easy listening vallen, ware het niet dat het zulke geweldige, geniaal geconstrueerde en, ondanks alles, uitdagende muziek is. Een plaatje als The Goddess is feitelijk het produkt van 30 jaar componeren en een intens op elkaar ingespeelde groep kernmuzikanten; het bevat alle typische Zornische melodiemagie, het oh zo lekkere samenspel (en sowieso een rijtje fantastische muzikanten) dat The Goddess even bekend als fris doet klinken. Doet een beetje denken aan het recente Ipos, alleen nog een stukje gevarieerder (vond Ipos nogal gitaarheavy - geen probleem, verder - terwijl hier wat meer ruimte voor diversiteit is).
Tot de spelspelers behoren hier de altijd fantastische Ben Perowsky (drums; Jamie Saft Trio, Uri Caine Trio), Trevor Dunn (bass; Mr. Bungle, Secret Chiefs 3), Marc Ribot (geen toelichting nodig, hoop ik te mogen aannemen...), Kenny Wollesen (hier op vibrafoon; o.a. New Klezmer Trio), Rob Burger (piano; glansrol op The Rain Horse) en als frisse wind Carol Emanuel op harp. Gaat dat horen! Ik ben weer verkocht.