Paul Butterfield en zijn blues band ligt in het verlengde van John Mayall's Bluesbreakers. Het geluid is wel iets anders. Butterfield gebruikt veelvuldig blazers, waarbij John Mayall vooral een goede neus had voor goede gitaristen. "Keep on Moving" vind ik niet het sterkste album van de Butterfield Blues Band. Het album begint al met een valste start met dat lullige marsmuziekje. Ik heb daarna echt moeite om in de juiste blues sfeer te komen. Daarna gaat de kwaliteit gelukkig omhoog, waarbij Butterfield de balans tussen blazers en gitaar smaakvol afwisselt. De titeltrack is mijn favoriet van "Keep on Moving", en uiteindelijk is deze plaat een ruime voldoende, maar lang niet zo sterk als bijvoorbeeld "East-West" en mijn favoriete plaat van Butterfield "The Resurrection of Pigboy Crabshaw".