menu

Dylan LeBlanc - Paupers Field (2010)

mijn stem
3,76 (50)
50 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Country
Label: Rough Trade

  1. Low (3:57)
  2. If Time Was for Wasting (4:44)
  3. If the Creek Don't Rise (3:24)
  4. Tuesday Night Rain (3:26)
  5. Emma Hartley (3:20)
  6. Ain't Too Good at Losing (4:10)
  7. Changing of the Seasons (4:06)
  8. 5Th Avenue Bar (3:41)
  9. On with the Night (3:34)
  10. Coyote Creek (5:03)
  11. Death of Outlaw Billy John (3:49)
  12. No Kind of Forgiveness (3:48)
totale tijdsduur: 47:02
zoeken in:
avatar van Oldfart
4,0
Na een eerste beluistering op de Luisterpaal is de eerste indruk : sympathiek.

Plezierig in het gehoor liggende country / americana.
Of dat voldoende is om een blijvertje te zijn, laat staan aan te schaffen zullen de volgende beluisteringen uitwijzen.
Wellicht wat te lichtvoetig?
Time will tell.


Dank aan herman en Mjuman voor het snelle plaatsen.
Werd weer eens op mijn wenken bedient.

avatar van Oldfart
4,0
Hier te zien en te horen:
Dylan LeBlanc - dylanleblanc.com

Stijn_Slayer
Naar aanleiding van de tip van Oldfart ook eens geluisterd naar deze cd.

Ik had nog nooit van deze artiest gehoord, maar Dylan LeBlanc is dan ook nog maar net zo oud als ik.

In dat licht gezien is hij al een heel eind op de goede weg. Paupers Field laat een artiest horen die zich op zijn gemak in het country/americana genre voortbeweegt. Het is echter nog iets té gemakkelijk. Hij mist de pit van een Gram Parsons nog, die een Ryan Bingham al wel heeft. Het is allemaal nog wat te tam en slapjes.

De muziek ligt prettig in het gehoor, en is al redelijk vakkundig gemaakt, maar de muziek heeft nog wel een gebrek aan originaliteit.

Ook als zanger kan hij nog groeien. Z'n stem is nog wat dunnetjes, en ook nog wat te soft. Bij vlagen laat hij al horen dat hij ook een wat authentieker, rauwer geluid tevoorschijn kan toveren, dus wie weet?

Wel hoor je op deze plaat een jonge artiest met talent en potentie, en voor een eerste worp is dit geen slecht resultaat. Ik verwacht niet dat ik deze plaat zal aanschaffen (ik zal 'm de komende dagen nog een aantal luisterbeurten geven en dan stemmen), maar ik blijf Dylan LeBlanc in ieder geval de komende twee à drie platen in de gaten houden. Ik ben benieuwd of de potentie er dan uitkomt.

avatar van Oldfart
4,0
Wat is die Stijn toch wijs voor zijn leeftijd ,
maar ik zie geen onwaar woord in wat hij zegt: onderschrijf zijn bevindingen.
Sympathiek, wellicht groeibriljant, nog maar een paar keer luisterpalen.

beaster1256
ola , in de uncut die hier aan het lezen ben worden gerefereerd naar americana en naar ryan adams (!!!!) die dan nog ' the mood ' inhaleert van on the beach , amai dit moet ik zeker beluisteren !!!

of zijn ze bij ' uncut ' uit hun bol aan het gaan ?????


zeer maar dan ook zeer benieuwd !

avatar van fish
4,0
Ik moest ook direct aan Ryan Adams denken toen ik deze Dylan hoorde en dat is op zijn minst toch al een groot compliment.

Dylan zingt breekbaar, het americana geluid creëert een prettige sfeer en zo is dit voor een debuurt een fijne, eigenlijk wel complete plaat.

En in alle eerlijkheid; als dit de nieuwe Ryan Adams plaat was, dan zouden we over elkaar heen vallen in complimenten. Ryan zou terug gekeerd zijn naar zijn roots, naar zijn creatieve hoogtij dagen van Heartbreaker. Luister maar eens naar If the creek don't rise ...

avatar van AOVV
3,0
Mooie plaat van deze artiest, 't zou wel eens een hele goeie kunnen worden..

Ik heb overigens een andere volgorde wat betreft de nummers, is dat erg?

avatar van Bartjeking
3,5
Ik heb "Paupers Field" inmiddels ook een keertje mogen beluisteren en ik kan niets anders zeggen dan dat deze jongen een enorme potentie heeft. Bouwjaar 1990 en dan al zo'n songs kunnen schrijven, spelen en zingen; daar kun je alleen maar respect voor hebben.

Ryan Adams is hier al genoemd, maar ook de naam van Ray Lamontagne komt bij naar boven. De schoenveters van beide heren mag hij nog niet vastknopen natuurlijk, maar ik sluit niet uit dat hij over tien jaar hetzelfde schoeisel draagt.

Nog geen beoordeling van mij want ik wil hem nog een paar luisterbeurten geven en een eerlijk beoordeling geven.

avatar van AOVV
3,0
Goeie debuutplaat van Dylan LeBlanc, met als beste nummers het mooi verhalende 'Death of Outlaw Billy John' en 'Emma Hartley'. Soms klinkt het wat gezapig en saai, maar al bij al dus een geslaagd debuut voor een singer-songwriter die ongeveer even oud is als ik. LeBlanc's stem klinkt veel ouder en doorleefder (positief bedoeld) dan je zou denken. Artiesten aan wie kan worden gerefereerd zijn hier al genoemd, o.a. Ryan Adams, en de legendarische Gram Parsons, al mist deze man nog wel iets (lees het stukje van Stijn_Slayer hieromtrent).

3 sterren

avatar van OmeWillem
3,5
Zijn stem doet me ook erg denken aan Great Lake Swimmers' voorman Tony Dekker.

avatar van Jasper
3,5
Toen hij 7 was pakte hij de gitaar op, op zijn 11e begon hij liedjes te schrijven en op z'n 15e reisde hij het land door om op te kunnen treden, al was het vaak voor slechts een paar mensen.
Deze jongen wist al snel wat hij wilde. Zijn verhaal spreekt me aan. Townes Van Zandt en Neil Young heeft hij onder z'n favorieten lees ik, dat maakt het alleen nog maar interessanter.

Dan over het album: een veelbelovend debuut. Iemand van 20 die dit kan presenteren, daar heb ik respect voor. Zeker niet een album dat me van begin tot eind kan boeien, maar op momenten hoor ik duidelijk dat dit niet het laatste is wat we van hem horen, dat dit een start is van iets heel moois. Dit is nou echt iemand om in de gaten te houden de komende jaren. De muziek klinkt mij authentiek in de oren, dat wil zeggen dat ik het gevoel heb dat hij echt wat te vertellen heeft, en dat is essentieel voor een singer/songwriter. Vanzelfsprekend is dat echter niet voor iemand van 20, juist daarom vind ik hem zo veelbelovend.

avatar van Oldfart
4,0
Iets meer dan twee maanden later nu; goed genoeg voor mijn top 10 van het jaar.
Veel meer een blijvertje gebleken dan aanvankelijk gedacht.
Ontdekking van het jaar?....wie weet.

avatar van muziekobsessie
2,5
ik vind dit een net niet geval. iets te ray lamontagne. tja zowiezo zangers onder de 25, meer boterhammen met pindakaas eten mischien?

avatar van NKCR
4,5
Goede plaat! Beloofd wat.

avatar van OmeWillem
3,5
Hij komt mee in het voorprogramma van Alela Diane binnenkort; wel een goede combinatie volgens mij.

avatar van Running On Empty
4,0
Dit begint wel een juweeltje te worden zeg. Prachtige stem en begeleiding in de beste traditie van het singersongwriter genre.

avatar van Lakai
3,0
muziekobsessie schreef:
ik vind dit een net niet geval. iets te ray lamontagne. tja zowiezo zangers onder de 25, meer boterhammen met pindakaas eten mischien?

Eens met de Ray Lamontagne vergelijking! En die vind ik niet zo goed.

Dit album begint heel sterk met Low, daardoor was ik ervan overtuigd dat dit een goed album zou gaan worden. Na afloop van het album was ik echter teleurgesteld door de traagheid van de cd in het algemeen, en de weinig interessante klanken, melodieeën en ritmes.

Het is allemaal niet lelijk, zijn stem is mooi, en de instrumenten ook, maar ik vind het te weinig interessant, waardoor het me simpelweg niet pakt (op Low na)

avatar van BenZet
4,5
Ik vind dit een prachtige ingetogen plaat. Schitterende liedjes die mij linken naar Ryan Adams. Rustige cd die je elk moment kan draaien, prettig ook als achtergrond. De vergelijking met Ra Lamontagne zie ik niet zo, maar misschien moet ik Ray L nog eens beter beluisteren. Ik vind de stem van Dylan L lekkerder klinken


avatar van Ducoz
4,0
Emmylou Harris zingt mee op If the Creek Don't Rise he, dat zegt toch wel iets over de toen 20 jarige Dylan LeBlanc!

avatar van WoNa
3,5
Ik het album pas leren kennen in 2016, maar wat een heerlijke plaat. Op dit moment heb ik nog geen idee wat hij sindsdien gedaan heeft, maar dat is zeker iets wat ik binnenkort uit ga checken. Op zijn debuut plaat toont Dylan LeBlanc zich een enorm talent, dat zich het singer-songwriter idioom volledige eigen heeft gemaakt en er al een klein beetje van zichzelf aan toe weet te voegen. Paupers Field is een donkere plaat, waarin het glas immer, minstens, half leeg lijkt. Binnen dat donkere straalt LeBlanc als een waanzinnige. Of het talent inderdaad zo groot was, hoop ik binnenkort te ervaren.

Er staat iets meer over de plaat hier op mijn blog WoNo Magazine.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:06 uur

geplaatst: vandaag om 09:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.