World's End Girlfriend - Seven Idiots (2010)

Een grote brei van melodieen/geluid, dit is niet in één luisterbeurt te doorgronden. Het klinkt zoals de nummers heten.
Geniaal gebruik van de instrumenten, of het nu de piano, gitaar, sax of de strijkers zijn. Super.

Hier kan ik niet veel aan toevoegen. Wat een herrie zeg (in de goede zin van het woord). Ogenblikkelijk herkenbaar als WEG, maar toch een ander geluid en alle remmen gaan los.

Op de site van zijn (eigen) platenmaatschappij kun je dit album bestellen. Je krijgt er dan ook een gratis 2e schijfje bij genaamd "other voices" en bevat 3 tracks. Dit is wat melodieuzer, wat organischer. Ligt dichter bij het geluid van 'Hurtbreak Wonderland' en 'The Lie Lay Land'.

Uiteraard veel te vroeg voor een oordeel, maar de fijnproever kan weken graven en ontdekken, geen twijfel!

Quote:

WEG launches his own new label "Virgin Babylon Records"and release album "Seven Idiots" as the first released titile. WEG took a very unusual method to compose for this album. First,he made vocal parts such as verse, bridge and chorus for songs. After building up the tracks, WEG deleted all of the vocal parts completely,and continued destroying, constructing and mating tracks repeatedly until they became fully developed sounds. Extreme precision programing with amazing strings, freaky saxophones, colorful guitar sounds.Those, in harmony with thousands, perhaps tens of thousands of sounds echoing in combination. It's an irregular pop album, filled with "Destroy"and"Construction","LOVE" and "Twisted" of pop music!

Ik vind hem op het eerste gehoor wat 'vrolijk' klinken. Het geluid is een soort van euforisch (ik zou niet weten hoe ik het anders moet omschrijven) en mist iets van het donkere dat de twee door bloempje genoemde albums wel hebben. Ik zal hem nog een paar keer luisteren, het is wel weer een album waar je voor moet gaan zitten.

OEH OEH, snel luisteren!

" Spiegel Im Spiegel Im Spiegel"

WEG-versie van Arvo Part?

hahaha hell no....

dit album is echt heel indrukwekkend, meest intense muziek die ik tot nu toe heb gehoord. Tijdens een nachtelijke luister-sessie met het volume op 10 viel mijn mond echt open. Vooral bij Offering Inferno, ik dacht dat de wereld verging.

Ze hebben een videoclip gemaakt bij het nummer Enfants du Paradis. Ik heb nog nooit een clip gezien waarbij beeld en geluid zo geweldig mooi samensmelten. Echt een kunststukje dit. Wat een kennismaking met WEG. Hier ga ik snel meer van luisteren.

world's end girlfriend - seven idiots

echte muziek voor de adhd generatie. typisch japans over the top en klinkend als een combo van anime, nintendo en slechte porno. geschift werkje dat nog enkele luisterbeurten zal nodig hebben om te bezinken....

Dit album komt het meest tot z'n recht met de volume op 10, zodat je buren, die een band als U2 al hardrock vinden, verhuis plannen gaan maken. Perfecte opruim muziek.

Werkt ook goed als je je vrouw op de kast wil jagen, beter nog... je schoonmoeder.

Dit album is volgens mij een verwijzing naar Dante's La Devina Commedia.
Dante beschrijft hierin de reis van hel, door het vagevuur naar het paradijs.
Dit album beschrijft de reis van paradijs door het vagevuur (Purgatory) naar de hel (Inferno) ofwel The Divine Comedy Reverse.

Het zou kunnen dat de titel Seven Idiots verwijst naar de zeven zonden.

Hoewel het album sprankelend en vol hoop begint met Les Enfants Du Paradis en daarop volgend Teen Age Ziggy en Decalogue Minus 8, merk je dat de muziek in de daarop volgende nummers langzaam aan zwaarder wordt.
In het drieluik Bohemian Purgatory wordt de toon steeds onheilspellender totdat uiteindelijk de waanzin wordt bereikt in The Offering Inferno.

De CD is een waanzinnige trip die me nu al wekenlang boeit.
Voorlopig is dit voor mij het album van het jaar.

Iets andere koek dan dat ik van WEG gewend ben. Voornamelijk de eerste 7 nummers hebben een iets andere sound mits met een herkenbaar WEG smaakje. Deze nummers zijn allemaal erg up tempo en ik mis toch de wat rustige momenten die ik erg koester op zijn andere albums. Vanaf Bohemian Purgatory pt. 1 is het echter een dikke . Was dit een EP geweest met alleen de laatste 6 nummers dan was het voor mij een vijf-sterren plaat geworden. Natuurlijk nog een extra voor The Offering Inferno. Nu hou ik het momenteel op 4 sterren.

1e volledige plaat die ik van hem hoor, na wat losse nummers en in de filmwereld ken ik zijn muziek al langer.

Je kan moeilijk zeggen van dit album dat het geen sfeer heeft, maar wel de verkeerde, vooral in het begin. Het album begint erg springerig, erg vrolijk haast en daar zat ik niet echt op te wachten. Veel te vol en druk qua productie ook. Pas bij nr. 7 word dit goed rechtgetrokken voor mij en gaan we qua sfeer de goeie kant op. De Purgatory trilogie vind ik erg goed. Spiegel is weer minder. Offering Inferno is eigenlijk te gek voor woorden, maar pas hier heeft het album me ECHT te pakken. Wat een prachtige donkere sfeer. Als afsluiter krijgen we de mooiste track van het album. Eindelijk rust in de kont, met een ballad die me wel wat aan Mono doet denken.

Zo is dit album wat wisselvallig voor me. Ik mis vooral melancholie en warmte. Het is allemaal gestoord en origineel, maar het moet me wel raken.

Krankzinnige plaat, inderdaad. Ik ben er nog niet over uit of ik dit nu geweldig goed of ruk vind. De tijd zal het leren, De stukken waarin J-pop melodieen naar boven komen zijn in ieder geval geweldig!

Nou ik heb 'm alsnog gekocht. Je mag de cd wel in 2en knippen, maar dat ligt niet aan de kwaliteit maar wel aan het grote verschil tussen de eerste helft en de tweede helft van de cd. Met name de eerste helft is een frisse kijk op de rockmuziek, terwijl de 2e helft de diepte induikt met krankzinnige samples van blazers, strijkers, speelgoedgeluidjes, gekrijs, beats en harpen.