menu

Hell Razah - Heaven Razah (2010)

mijn stem
3,67 (12)
12 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Nature

  1. The Arrival (Intro) (3:08)
  2. Negro Angelitos (3:12)
  3. Book of Heaven Razah (3:36)
  4. Medical Kush (3:47)
  5. Raised in Hell (3:45)
  6. Fear of God (2:54)
  7. Cinematic (2:52)
  8. Return of the Renaissance (3:11)

    met R.A. the Rugged Man

  9. Kids in the Street (3:13)
  10. A Brooklyn Tale (4:00)

    met Shabazz the Disciple

  11. Selah (2:35)
  12. Dear Lord (3:11)
  13. My Testimony (3:40)

    met Darnell McClain

  14. Heaven on Earth (4:49)

    met Timbo King en Darnell McClain

  15. Armageddon (2:46)
  16. Blessed Be the Meek * (2:07)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 50:39 (52:46)
zoeken in:
avatar van MJ_DA_MAN
3,5
Hij is iig ook gebruikt voor het nummer Living in Pain van Biggie afkomstig van dat Duets-album en ook The Woman With The Tattooed Hands van Atmosphere. Dit is het origineel.

Maxmus
Ben altijd fan van Hell Razah geweest maar dit is toch weer even wennen.
Weinig gastartiesten voor zijn doen en wil hiermee echt een solo album droppe en zich zelf als heaven razah neerzetten waarvoor die eerst hell razah was.
Cijfer staat nog niet vast moet dit nog wat vaker luisteren voor een defenitief cijfer.

avatar van pqt
4,0
pqt
Ik vind het toch wel een erg goed album, beter dan veel van wat dit jaar uit is gekomen. Met R.A.'s verse als hoogtepunt van het album, wat natuurlijk eigenlijk niet hoort, want nu is Razah "killed on his own shit". Maar als je liedjes maakt met R.A. blijft het moeilijk om hem te outrappen. Dit is overigens geen minpunt voor het luisterplezier, alleen maar een pluspunt.

tot nu toe is het album 4 sterren waard, we zullen zien of dat nog gaat veranderen.

avatar van Silky & Smooth
Ik ben niet zo'n fan van deze man, maar MJ zegt dat het rustiger is i.p.v. het rauwe waar ik niet zo van houdt. Kijken of het nu wat fijner is om te luisteren. De cover helpt trouwens niet echt op weg... Om te

avatar van MAS
3,5
MAS
Ik had juist op iets harders gehoopt. (had ook niet alle reacties hier gelezen) Maar het album bevalt me tot nu toe wel.

avatar van Silky & Smooth
Zoals ik al zei houd ik niet echt van de hardere muziek van Hell Razah, dus ik ben blij dat dit album is uitgekomen. Ik vind Hell Razah op zich wel een leuke en goede rapper om naar te luisteren. Hij heeft een stabiele stem die prettig is om naar te luisteren. Hoewel zijn stem verder niet heel bijzonder is, kan Hell Razah een album vrij makkelijk vol rappen zonder saai te worden. Echte uitschieters maakt hij daarentegen ook weer niet echt. De beats zijn verder ook allemaal wel naar behoren tot goed. Ik had ook niet veel anders verwacht met zulke namen. En over Return of the Renaissance is al het nodige gezegd, ik kan dit enkel beamen: R.A. the Rugged Man Ik ga snel zijn muziek op zoeken. Toch ga ik ook maar weer wat oude muziek beluisteren van Hell Razah (ja ik spreek mezelf tegen). Ik heb het gevoel dat daar toch meer passie in zat. Emotie ontbreekt een beetje op dit vrij vlakke album. 3,5* voor Heaven Razah.

avatar van Bedorvenkebab
Heaven Razah is toch een lichte teleurstelling voor mij geworden. Dat ligt voornamelijk aan de producties. Vooral Return Of The Renaissance vind ik erg matig, en dat is natuurlijk erg zonde van de raps. Hoewel Hell Razah een zeer interessante rapper is qua lyrics en delivery, heeft hij goede producties nodig om te blijven boeien.

Kids In The Street en Armageddon zijn voor mij de uitschieters.

Maxmus
Bedorvenkebab schreef:
Heaven Razah is toch een lichte teleurstelling voor mij geworden. Dat ligt voornamelijk aan de producties. Vooral Return Of The Renaissance vind ik erg matig, en dat is natuurlijk erg zonde van de raps. Hoewel Hell Razah een zeer interessante rapper is qua lyrics en delivery, heeft hij goede producties nodig om te blijven boeien.

Kids In The Street en Armageddon zijn voor mij de uitschieters.


Precies wat ik er over denk, en ik vraag me ook af waarom
Hell Razah - Stir of Echoes niet op het album staat die track is echt keihard en beter dan elk nummer op dit album.

avatar van -marco-
3,5
Begin van het album, wist me niet echt te boeien. Ongeveer op de helft word het e.e.a. beter tot goed.

Voor nu 3,5 *

avatar van BZN
4,0
BZN
lekker album hoor!

avatar van Rhythm & Poetry
3,5
Voor Heaven Razah heeft Hell Razah een transformatie ondergaan. Na de verschijning van een - naar eigen zeggen - materialistische, jeugdelijke straatrapper, toont de MC nu ook aan een spirituele kant te hebben. Hoewel het tekstueel nu inderdaad veel meer over geloof gaat (en alles wat daarbij komt kijken), is de muzikale omlijsting nog vrijwel hetzelfde. Dat het op dit vlak bij het oude is gebleven, is niet erg: op voorgaande albums liet Hell Razah al horen dat hij met rustige beats goed uit de voeten kan.

Door op Heaven Razah met name Bijbelse interpretaties te behandelen, neemt de rapper wel een risico. Rappers die met vergelijkbare materie op de proppen komen, willen nog wel eens te prekerig overkomen. En ja, vijftien nummers waar onder anderen de loftrompet voor David, Jozef, Jezus en God wordt geblazen, is inderdaad wat te veel van het goede: dat geldt dus ook voor Hell Razah. Want met hoeveel passie hij ook rapt over deze Bijbelse figuren, het zou fijn zijn als hij zijn aandacht wat naar andere interessante thema’s had verlegd.

En toch is Heaven Razah van begin tot eind de moeite waard. Hell Razah rapt, zoals gezegd, met de nodige passie en zijn flow klinkt nog altijd even levenslustig. En hoewel hij zich voornamelijk beperkt tot het bewieroken van een religie, zijn de teksten nog altijd wel tot in de puntjes verzorgd: inclusief voldoende dubbelrijm. Voeg daar de nodige tempowisseling aan toe en de rapper laat horen nog altijd een bekwaam rapper te zijn.

Productioneel is Heaven Razah van rustige aard. Met niet al te veel toeters en bellen wordt er voor een constante toestroom aan degelijke beats gezorgd. De beats overstemmen de rapper geen van allen, vallen in eerste instantie ook helemaal niet zo op, maar zijn ondanks dat wel degelijk lekker aanwezig. De uitgekozen samples zijn beheerst van structuur, en de diverse producers (onder meer 4th Disciple, Dev 1 en Blastah Beatz) hebben er ook voor gekozen om eenvoudige, langzame drumpatronen onder de instrumentaties te plaatsen. Een uitzondering op al die bedaarde producties is een door Ayatollah gecomponeerde beat: op weerklinken hoge stemsamples en wordt er op dramatische wijze op een piano gedreund (Kids in the Street).

Heaven Razah is verder geen album dat door spectaculaire uitspattingen wordt gekenmerkt. De rust vormt een belangrijker element, en daarmee onderstreept Hell Razah dat zijn onvolwassen imago aan de kant is geschoven. Voor één album is dat zeker te prijzen, maar of de Wu-Tang Clan-geaffilieerde rapper vanaf nu op dezelfde voet verder moet gaan is zeer de vraag. Op nog meer prekerige albums zit de gemiddelde Hell Razah-fan namelijk zeker niet te wachten.

www.hiphopleeft.nl

avatar van Nr.4
3,5
Toffe plaat wel, al vind ik het vooral productioneel wat minder dan op The Renaissance Child. Zijn transformatie vind ik prima, mits de beats tof zijn dan, anders wordt het wat suf op sommige tracks. Benieuwd trouwens hoe het met hem gaat nu verder qua gezondheid.

avatar van MJ_DA_MAN
3,5
Het gaat goed met hem en hij is weer volop bezig met muziek maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:14 uur

geplaatst: vandaag om 14:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.