Quench - Punctuated (2003)

nou onderhond waar blijft je uitgebreide analyse over dit album

Vexx

heerlijk donker album, goede mix tussen soundscapes en idm op een heerlijk kalm tempo.

album is eingelijk binnen, heeft zijn tijd wel geduurd. Analyse komt eraan wanneer ik het een aantal keer gehoord heb

Zo, hier komt ie dan . Derde album van Quench dat ik gehoord heb, alleen Dyn ligt nu nog in de schuif. Haalt helemaal het niveau van Exclude, pakken beter dus dan "A Journey Into .."

Deze begint in elk geval erg sterk. "Nightshelf" is een zeer chille, mooie opener die de knisperende n5MD IDM weet te combineren met meer Ad Noiseam achtige toestanden. De track duikt af en toe in meer sferische oorden, wat absoluut niet mis klinkt. 't Is zeker blij vertoeven in Nightshelf land, met al die zachte melodieën, piepende vogeltjes en vage samples. "Zane" is wat typischer Quenchwerk, lichtdrukkende maar bloedmooie melodieën, met lekker haspelende ritmes overheen. Past perfect in het n5MD kraampje, en staat daar ook volop te pronken. "Nemm" is ook best aardig, maar mist toch iets ... iets. Zeer aardig, rustgevende doorzwevertje, maar nergens een element dat me echt weet te grijpen. Kwalitatief maar niet spannend genoeg. Ook "Scid" is geen echte topper, al is't wel weer een goeie track. Pak donkerder, opbouw had iets avontuurlijker gemogen maar na een tijd onstaat er wel een trancy sfeertje. Je wordt weldegelijk het nummer ingezogen, en met een prachtige finale heb ik dus verder weinig te klagen hier. "Vexx" tilt zoals cichlisuite al aangaf het album weer een niveau hoger. Misschien zelfs wel 2, want wat een geniale track. Melodie is overdonderend verbluffend. Ongelooflijk mooi en pakkend, alles wat muziek als deze dient te zijn. Muziek waar deze jongen stil van wordt. "Diaz" is terug een trapje lager. Weer zeer mooi nummer, de lijn tussen kwalitatief goed en geniaal is bij deze muziek dan ook redelijk dun. Net dat ietsjes donkerder, net een wat mindere sample hier en daar en de sfeer zit net wat minder lekker. Al blijft het wel muggenziften.

"Bud" komt weer beter door. Zweeft geweldig weg, sissled heerlijk en die warme zware bass in het tweede stuk maakt het af. Intro van "Coil" klinkt jammer genoeg een beetje suf, maar wanneer een prachtige wave de track overscheurt is dat snel vergeten. Toch mist dit nummer wat identiteit, en telkens dat geweldige waveje verdwijnt is het een beetje bang afwachten tot de volgende keer het opduikt. In "Latch" valt er niks te wachten, van begin tot einde met volle teugen genieten van vertederende waves en lyrische melodieën. Muziek die geheel omvat waarom muziek muziek is. Niet te bevatten met woorden, niet zichtbaar, niet tastbaar en allesbehalve beredeneerbaar. Oor in en puur genieten, meer is het niet, minder ook niet. Ook "Iad" is een onvervalste topper. Wat harder (iets ruwer) deze keer, maar nog steeds lekker zweverig en uiterst chill. Afsluiten doet het album met "Clan". Net iets mindere afsluiter, wat wel een beetje jammer is, al is ook hier genoeg moois te ontdekken. Alleen klinkt het ritmisch misschien net iets te melig.

Album die mijn appreciatie voor m5MD (en Quench natuurlijk) alleen maar doet slagen. Album met knisperende chille IDM van het bijna allerhoogste niveau (een Keef Baker, zelfde label doet het bij mij toch net iets beter), en met enkele geweldige 5* tracks op. Dikke vette aanrader, en dikke vette 4.5* met kans op meer. Dit is echt genieten.

Ondertussen is dit mijn favoriete nachtplaat geworden, waar ik Vexx al helemaal gewelding vond, ben ik nu ook heel erg te spreken over de opener Nightshelf. De sfeer die deze track uitstraalt is geweldig. Kleurlampjes aan, kaarsjes erbij en dan op laag volume met dit album door de nacht heen struinen. Verhoogt naar 4.5*

Tja, deze kon mij op het eerste gehoor niet echt geweldig imponeren, maar na een paar luisterbeurten komt langzaam wat kwaliteit naar boven. Maar als ik 'm zo naast Keef Baker beluister, valt deze een beetje in het niet... 3,5*

Ik zat gisternacht wat in m'n digitale stal te grazen en stootte op Quench.
Wel een beetje een idiote naam maar komt in het niet met hetgene ze uitbraken.
Vooral Latch viel me gister op.
Dat je dan midden in de nacht zo ondersteboven raakt van een lied , tja dat is inderdaad waarom muziek muziek is. ( prachtige recensie trouwens Onderhond )
Het is die enorme luchtigheid, die lichte afwisseling in ritme die het laat bubbelen in je brein.
Moet dit album zeker wat meer in me laten sijpelen. Zodat dit een kostbare stalagmiet wordt.

Ik doe dit ook maar eens een halfje omhoog. Zeer effectieve nachtplaat inderdaad.

Uit Nederland Heb dat ding ergens uit Engeland moeten wegkapen.