*Yugh, weer zoveel covers en dan ook van die platgetreden paden plus een album leuk voor de kerst*
Op deze manier gaat Susan Boyle het natuurlijk weer niet maken bij mij.
Toch was ik er wel benieuwd naar, want een stem heeft ze. En het is zo verdomde jammer dat ze haar dit soort dingen laten doen alhoewel ze dat zelf waarschijnlijk allemaal prima zal vinden.
Wat me opviel was dat haar stem zo jong klinkt op dit album. En ik durf het haast niet te zeggen, maar opener
Perfect Day is eigenlijk best een mooie versie geworden, en dat komt uit de mond van een Lou Reed liefhebber die dit nummer best hoog heeft zitten.
Natuurlijk moet je dan wel een beetje van dit stijltje houden want anders is het waarschijnlijk te gruwelijk voor woorden.
Verder is de orkestratie op dit album erg mooi. Gelikt? Zeker. Maar liever mooi gelikt dan smerig afgelebberd zullen we maar zeggen
Zonder gekheid: de stem van Susan Boyle is mooi en het zou toch geweldig zijn als ze haar eens nieuwe nummers laten zingen die een beetje gedurfder zijn. Dan maar wat minder verkoop onder de huisvrouwen. Ik vrees dat het ijdele hoop is en ik vrees ook voor de houdbaarheid van haar carriere. De hype is immers over en als je dat dan wilt gaan rekken met albums die leuk zijn voor de kerst dan denk ik niet dat we nog jaren van haar gaan horen.
Het album staat helaas weer bol van de cliché covers en dan zeker die in het kerststraatje. Niets aan te doen verder en rond de kerstdagen als de familie aan de grote tafel zit heb ik er geen enkel bezwaar tegen als The Gift voorbij komt, hebben we daarna een jaar de tijd om het weer eens uit de kast te trekken.
Helaas kan ik er een niet al te hoge score aan gaan geven: daar vind ik het een te alledaags kerstplaatje voor geworden: het gaat redelijk van start maar dooft langzaam uit als een kerstkaars.