menu

Joanne Shaw Taylor - Diamonds in the Dirt (2010)

mijn stem
3,75 (6)
6 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Blues
Label: Ruf

  1. Can't Keep Living Like This (5:12)
  2. Dead and Gone (4:07)
  3. Same as It Never Was (4:54)
  4. Jump That Train (4:50)
  5. Who Do You Love? (3:07)
  6. Diamonds in the Dirt (5:07)
  7. Let It Burn (4:30)
  8. World on Fire (3:52)
  9. Lord Have Mercy (4:40)
  10. The World and It's Way (4:57)
totale tijdsduur: 45:16
zoeken in:
avatar van Rinus
4,0
Fantastisch tweede album van deze giariste / zangeres. Alleen het openingsnummer al is reden om dit album te hebben, maar alle andere songs stralen klasse uit. Qua zang en stijl zit ze soms dicht in de buurt van Sass Jordan (in de Racine en Rats periode).

avatar van RockAround
3,5
Deze dame afgelopen zomer aan het werk gezien op Blues Peer. Wat ze daar klaarspeelde was ongelooflijk, vooral tijdens het goddelijke Jealousy (dat niet op deze plaat staat), een nummer dat voor mij eeuwig mag duren. Wat een stem! Wat een gitaarspel! Wat een zonde dat het grote publiek haar niet kent! Op deze cd laat ze zeker zien wat ze in haar mars heeft, met het openingsnummer en het titelnummer als hoogtepunten. Héérlijke blues waar je niet veel over moet zeggen, maar waar je gewoon naar moet luisteren.

avatar van Mssr Renard
4,0
Betere (warmere) productie van Jim Gaines/Thomas Ruf op deze plaat, in tegenstelling tot de voorganger die hier en daar wat killer klonk. Veel dynamiek, ook akoestische gitaar en nog belangrijker: het trio (drummer Steve Potts en bassist David Smith) is uitgebreid tot een kwartet door een toetsenist (Rick Steff) erbij te betrekken. Het orgelgeluid draagt bij aan de warmte van de sound.

Ook hier weer meer bleusrock of bluesey hardrock zeg maar, en niet echt pure blues. Dat hardrockgeluid hoor je goed terug in de stevige riffs (bijvoorbeeld Dead and Gone), wat een beetje doet denken aan de blueshardrock van begin jaren negentig (bijvoorbeeld Thunder en Great White).

De vergelijking met bijvoorbeeld Stevie Ray Vaughan is op deze plaat niet gemakkelijk meer te maken.
Stevige 70's/90's bluesey hardrock dus met fantastische (rauwe) zang en scheurende gitaarsolo's en ook belangrijk: veel dynamiek.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:11 uur

geplaatst: vandaag om 02:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.