menu

The Dave Brubeck Quartet - Brubeck Time (1955)

mijn stem
3,91 (17)
17 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Columbia

  1. Audrey (3:33)
  2. Jeepers Creepers (4:56)
  3. Pennies from Heaven (6:27)
  4. Why Do I Love You? (5:41)
  5. Stompin' for Mili (5:26)
  6. Keepin' Out of Mischief Now (5:05)
  7. A Fine Romance (3:48)
  8. Brother, Can You Spare Me a Dime? (5:17)
totale tijdsduur: 40:13
zoeken in:
Stijn_Slayer
Ik ben de derde stemmer. Een beetje treurig is het toch wel. Waar heeft Dave Brubeck dit aan verdiend?

Liefhebbers van de klassieker Time Out moeten dit toch ook kunnen waarderen. Goed, er staan dan wel geen 'Blue Rondo A La Turk' en 'Take Five' op, maar het album ademt toch wel een beetje dezelfde sfeer uit als Time Out. Misschien vind ik deze zelfs wat constanter.

Heerlijk ontspannen jazz album waarop naar hartelust geïmproviseerd wordt over (voornamelijk) oude nummers.

avatar van Edwynn
Dan ben ik maar de vierde. Niks aan bovenstaande toe te voegen. Een mooie 'niks aan de hand' jazzplaat.

4,0
Audrey, de opener op kant A is een ode aan de toen beroemde filmster Audrey Hepburn en Stompin for Mili, de opnener op kant B is geschreven door Desmond en Brubeck voor Gjon Mili, een documentaire maker. Bob Bates (bas ) en Joe Dodge (drums) waren de ritmesectie op deze Lp.

avatar van Barney Rubble
We bevinden ons halverwege de jaren 50. Nog geen tien jaar geleden is de tweede oorlog geëindigd; de wereld is in heropbouw. In het vrij gebleven Amerika loopt een 34-jarige pianist rond. Samen met legermaatje Paul Desmond wandelt hij een bar binnen. De heren zijn nog te jong om melancholisch te zijn, maar oud genoeg om enige nostalgische gevoelens te koesteren. Dave Brubeck start een toontje op de piano die achterin het pand staat. "Fats Waller, beste Paul, ooit wel eens van gehoord?" "Wel beetje traag, Dave: spice it up will ya dan pak ik mijn saxofoon erbij" "Ok, komt ie, keep up, if you can" Vervolgens komt de musicial-tune: Keepin' Out of Mischief Now in sneltreinvaart voorbij. De tempoverhoging komt gelukkig het spelplezier zo ten goede dat het nummer op plaat beland.

Ik weet natuurlijk niet of het zo gegaan is, maar het album ademt wel die sfeer. De muziek is familiaar en ongedwongen; alsof je elke toon en verhandeling al jaren kent. De interactie tussen de muzikanten- met name het blazerspel en de piano- geschiedt als vanzelf. Gevaarlijk mag de muziek weliswaar niet zijn, maar de opgewekte, optimistische tonen zijn toch zeker aanstekelijk. Veel oude nummers ook; alsof de heren het beste van het verleden naar de toekomst willen halen. Een oppoetsbeurt voor betere tijden. Deze plaat vind ik hierdoor verdomd verslavend . Heerlijke muziek die zijn glans nog niet heeft verloren!

4,0
Prachtig verhaal Barney Rubbles van de ontmoeting in een bar, echter Dave Brubeck en Paul Desmond hadden voor dit album al een paar Lp’s opgenomen voor het Franse label Vogue. In 1950 met een octet waar Cal Tjader de drums bespeelde. In 1953 verscheen nog een LP van hen samen met een drummer en bassist, opnieuw voor label Vogue; beide Lp’s heb ik niet in mijn bezit. Hierna gingen de heren over naar Columbia en verscheen Brubeck Time. Dave Brubeck was vader van een kinderrijk gezin en het geld wat hij met deze promotie verdiende kwam zeker van pas. Het heeft Brubeck en Desmond ongetwijfeld goed gedaan, want het optimisme straalt je vanaf de schijf gewoonweg tegemoet.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:13 uur

geplaatst: vandaag om 16:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.