menu

Misako Honjoh - Messiah's Blessing (1982)

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Japan
Rock / Metal
Label: Teichiku

  1. Introduction - Messiah's Blessing (5:15)
  2. Climax (4:14)
  3. Stoned the Night (4:32)
  4. Warrior (3:49)
  5. After Illusion (5:22)
  6. White Room (3:31)
  7. Hell Is for Children (4:01)
  8. Lost in Hollywood (3:59)
  9. Cum on Feel the Noize (4:24)
  10. As Time Goes By (5:21)
  11. Close to My Heart *
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 44:28
zoeken in:
avatar van Lonesome Crow
3,5
Het debuut van de Japanse zangeres Misako Honjoh valt op doordat de volledige bezetting van Loudness erop meespeelt, oftewel ze zijn gewoon haar begeleidingsband!
Zo is meteen al de achtergrondzang van Minoru Niihara te horen in de opener en laten de muzikanten middels een virtuoos instrumentaal intermezzo horen dat ze bovengemiddeld goed kunnen spelen.
In "Climax" wordt wat gas teruggenomen, melodieuzer van toon en het gitaargeluid (vooral de solos) van Akira Takasaki doet me wat denken aan de blikkerige sound van Gary Moore op het album van de band G-Force maar irriteert niet.

In die tijd waren er ook 2 andere Japanse zangeressen redelijk bekend en actief in de hardrocckscene nml Mari Hamada en Carmen Maki.
Vocaal gezien waren zij beter geschikt voor de echte metalsongs, Misako komt wat beter tot haar recht in de melodieuzere stukken zoals te horen in "Stoned the Night" waarin de bassist lekker op dreef is middels een korte solo.
Kort door de bocht, ze klinkt een beetje als een klein meisje als het muzikaal wat te heftig wordt.

Het album bevat maar liefst 5 covers, "Warrior" is van USA cultband Riot en een prima excuus om een speedy rechttoe-rechtaan metal song op de luisteraar los te laten inclusief flitsende solos.
"After Ilussion" had Loudness een paar maanden eerder uitgebracht op hun beste album ever "Devil Soldier", nu is de ballad aangedikt met strijkers (die klinken behoorlijk echt maar zouden ook uit keyboard kunnen komen) en klinkt daardoor nog melodramatischer.

Cream's "White Room" wordt ongegeneerd dubbel versneld afgespeeld en in een metal jasje gegoten. Het blijft een hele goede song, wat je er ook mee doet dat blijkt maar weer.
Tijd voor een eigen song, geschreven door Akira Takasaki (hij schreef alle niet-covers,die van Loudness dan wee wel).
Is al net zo bizar als de titel "Hell Is for Children", reggae begin - rock refrein - weer reggae couplet - rock refrein - speed metal versnelling - virtuoos tegendraads instrumentaal einde!
"Lost in Hollywood" kennen we van Rainbow, natuurlijk sneller gespeeld en de spacey keyboardsolo van Novela toetsenist Toshio Egawa valt op.
Qua tempo blijft men in de buurt van Slade's "Cum on Feel the Noize", nogal overbodig dus deze versie.

Nee, "As Time Goes By" is niet een Rolling Stones cover maar een niet al te indrukwekkende mid-tempo song, alhoewel er instrumentaal in het 2de deel nog een aparte draai aan gegeven wordt.
In de periode 1982 - 1985 zouden maar liefst 7 albums van haar uitkomen, ik heb ze compleet op 2 dubbel CD's.
Ruim voldoende dus 3,5 ster voor dit halve cover album.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:23 uur

geplaatst: vandaag om 19:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.