Tara Angell - Come Down (2005)

Tara Angell heeft 3 grote en bekende fans: Ron Sexsmith, Daniel Lanois en Lucinda Williams.
En wat ik er dan al van gehoord heb: Marianne Faithfull !!! Dat was de eerste artiest waar ik aan moest denken.
Klinkt dus allemaal niet gek. Maar goed, luister-snippets zijn niet voldoende, maar ze wekten wel mijn interesse, dus ik ga hier zeker een uitgebreider naar op zoek.

Geproduceerd door Joseph Arthur. Het zal dus weer een duistere wandeling door een stad, met lichte folkinvloeden zijn. Ik probeer deze snel eens te luisteren. Lijkt mij een goede plaat.

Langzaam maar zeker, na bijna anderhalf jaar, vind ik deze een plaats verdienen in mijn top 10. Op het eerste gezicht geen prettige luisterplaat, maar als je de stempel van Joseph Arthur kunt waarderen, met die typische geluidsgolven op de achtergrond en je gaat mee in de dromerige (stadse) sfeer van deze plaat dan heb je echt een pareltje in huis.

Het geluidsdecor dat Joseph Arthur (producer) hier neerzet vond ik gelijk bij eerste beluistering erg mooi. Maar het zijn vooral de liedjes en de sfeer op dit album die mij meenemen. Het heeft iets licht hynotiserends, en dat bedoel ik positief. Ik moest ook heel even denken aan Marianne Faithfull, maar Angell is geen epigoon, als ik op dit album mag afgaan. Rest de vraag, wat er van haar geworden is. Is het bij dit ene album gebleven? Ondertussen verhoogd naar ****1/2.