Peter Bjorn and John - Gimme Some (2011)

Intussen heb ik het album binnen. Het zal me benieuwen. Volgens de berichten keren ze weer terug naar de pop, zoals op het album 'Writer's Block'. Dat zou goed nieuws zijn, want de vorige plaat, die erg experimenteel was, heb ik overgeslagen. Net als wat soloplaten van één van de heren. Nou goed, luisteren maar!

Ik ga hem ook zo eens luisteren

Peter Bjorn and John zijn voor eeuwig het bandje van dat leuke fluitliedje Young folks. De drie zweden waren even flink aan het expirimenteren op de albums die volgde na het young folks album succes Writer’s block. Met Gimme Some proberen de drie heren een soort middenweg te vinden tussen hitgevoelig en expirimenteel, het resultaat is Gimme some.

Vroeger vond ik Peter Bjorn and john goed. Ik vond Writer’s block destijds een vrolijke en leuke popplaat. Maar toen ik hem een tijdje terug weer uit de cdkast trok vond ik hem helemaal niet zo leuk meer. De liedjes ergerde me zelfs een beetje. Ik had daarom ook geen hoge verwachtingen van Gimme Some. Ik dacht dat de elf nieuwe liedjes erg gingen tegenvallen. Enerzijds is dat helemaal niet het geval, anderzijds zijn ze niet sterk.

Gimme some opend opvallend fris met Tomorrow has to wait. Geen hoogvlieger wel een leuk popliedje. Dig a little deeper, seconde chance en eyes openen fris en leuk maar daarna zakt het niveau al meteen in.

Peter Bjorn and john gaan een beetje op de automatische piloot waardoor al bij de tweede luisterbeurt alle nummers minder weten te boeien en behoorlijk voor de hand liggen. Alle liedjes leunen op de bekende Pbj melodien, waardoor ze snel gaan vervelen en voorspelbaar zijn. Weinig creatief dus.
Ik kende het begrip groeiplaat wel, een album dat naarmate je de nummers vaker hoord ze ook beter worden. Van het begrip krimpplaat wist ik het bestaan niet eens af. Toch is dit de term die ik zou geven aan het album. De liedjes leveren veel van hun leukheid in na meerdere luisterbeurten. En de nummers worden (eigelijk al na de tweede luisterbeurt) redelijk saai en voorspelbaar.

Een enkeling nummers blijft echter nog enigszins overeind na een aantal luisterbeurten: Down like me & Second Chance weten wel meerdere keren leuk te blijven. Deze zijn dan meteen ook de hoogtepunten van het album

Gimme some is leuk en vermakelijk voor precies een keer. Wil je dat de plaat ook zo leuk blijft als de eerste luisterbeurt hier een advies: zet hem nooit meer op.
Als je de albumhoes omdraait heb je mijn beoordeling op het album, 3x een duim naar beneden is misschien iets te zwaar maar ik neig veel eerder naar 3x een duim naar beneden dan 3x een duim omhoog wat de albumhoes wel doet.

van: http://daanmuziek.blogspot....

Inderdaad een beetje een niemendalletje.
Laatste nummer knalt er wel heerlijk uit !

'Experimenteren samen met Peter Bjorn en John brengt je bij een weer totaal nieuw begin'

Na mijn ontdekking van vorige zomer met het Zweedse drietal Peter Bjorn And John ging er een nieuwe muziek wereld voor mij open.
En na het ontdekken van hun meesterlijke pop slash rock album Writer's Block, kwam ook het album uit 2009 snel terecht in mijn cd collectie 'Living Thing' met dat album bewijzen ze alweer een zeer sterke , maar ook positieve experimenterende band te zijn.

Na het ontdekken en luisteren en het grote nieuws uit dit jaar te horen, dat ze weer bezig zijn, was het nu echt tijd voor het beluisteren van hun laatste (recentste) album 'Gimme Some'
Waar we terecht komen in een toch weer andere stijl dan de twee genoemde albums hier.
En daar is niks mis mee, want met dit album hoor je toch weer meer de rock elementen naar voren komen in plaats van dat experimentele gedeelte van 'Living Thing'
Ook hoor je hier nauwelijks geluiden uit het album 'Writer's Block' en kan je gerust zeggen dat de heren met dit recente album toch een andere kant op gaan.
Wat je wel kan herkennen zijn de automatische trekjes qua bliepjes die af en toe te horen zijn in de nummers wat weer wat vertrouwd klinkt.

Tot nu toe is het nog een kwestie om een beetje door het album heen te komen en het te accepteren, totdat het nieuwe werk uit komt en te kunnen horen welke richting dat op gaat.
Na nog een aantal luister buurtjes ga ik me denk ik toch wel wat meer verdiepen in de eerste twee albums die naar mijn idee het begin laat horen van het succes richting de nieuwere albums.

3,0*