Vanwege het sterke Heliogabalus ging ik maar eens op zoek naar ander werk van deze Zwitserse doomers. De EP Monochrome bieden ze ook gratis aan op hun eigen website. Dus kat in het bakkie.
Na intensieve beluistering valt deze EP me wel wat tegen. Monochrome heeft enerzijds wel wat aparte muzikale invloeden. Het saxofoongebruik bijvoorbeeld. Die neigt soms naar freakerige, zij het op de achtergrond, free-jazz. In mijn oren een geweldige toevoeging. Soms volgt ze ook braaf op Spandau Ballet achtige wijze de de melodie. Of geeft ze de melodie zelfs aan. Ook dat vind ik gewaagd en een ware toevoeging.
Anderszijds is het de compositie zelf die nogal veilig en soms wat saai is. Eigenlijk is Monochrome een ietwat te langgerekte postcoresessie die door bands als Neurosis en Cult Of Luna al veel beter gemaakt zijn. De verstikkende doom met de spookachtige Burzumpassages van Heliogabalus is in geen velden of wegen te bekennen.
Desondanks is er wel het één en ander aan kwaliteit te bespeuren op Monochrome. Het mist gewoon wat sfeer. Probeer het gewoon eens uit. Misschien kunnen de echte postcore adepten er wel heel veel mee.