Tarmvred, nog zo'n naam waar ik geen nee meer tegen zeg. Hier, samen met Iszoloscope, een voor mij nieuwe naam, levert het in ieder geval weer spektakel op.
"Fixtur Tre" begint er kalmpjes aan. Relatief althans. Mooie melodie met aangenaam geratel op de achtergrond. Klinkt lekker vol, dromerig en toch zeer ritmisch. Een soort van industriëlere µ-Ziq zeg maar. "A Sovereign Reflection" is een pak harder. Kort dark ambient introtje, geweldige voice sample, lieflijk klassiek melodietje, waarna de track losbarst. Alles valt weg, harde, snerpende breaks en beats. Heerlijk chaotisch, volle klanken en ritmisch zeer energiek. En ook "Au Seuil Du Neant" wikkelt zich in geweldig ratelende breaks en industriële klanken.
Sterk geweld, dat net iets melodischer mocht om er meer uit te halen. Maar verder weinig klagen, zeer lekkere trackjes, geen vervelend moment te bekennen. 4 dikke sterren.