Scandal - Best Scandal (2009)

Een popgroepje bestaande uit vier leuke Japanse vrouwtjes die goed kunnen zingen en voor de verandering wel eens echte op instrumenten gespeelde muziek maken en ook nog eens aardig kunnen spelen. Wat wil een liefhebber van J-pop- en rockmuziek als ik nog meer? Oké, eindelijk eens een nieuw album van Dir en grey en een akoestisch album van Yui. Helaas kan een mens niet alles hebben. Niet alles, maar wel veel. En klagen doe ik zeker niet, want Scandal weet me altijd wel uit welk rothumeur dan ook te trekken. Al helemaal met een goede plaat als deze.

Als we hun eerste EP niet meetellen is dit het eerste album van Scandal. En wat een binnenkomer is het zeg! Met nummers als Scandal Baby, Shoujo S en Doll. Powerakkoorden rammen en er met z’n vieren overheen zingen met hier en daar een gitaarlickje is niet moeilijk, maar wel hartstikke leuk, zowel voor de muzikant als voor de luisteraar. Dat Scandal dit goed heeft begrepen blijkt wel uit de eerste drie nummers van Best Scandal. Nummer 4 en 5 zijn wat rustiger, en duren toevallig of niet even lang. Yume Miru Tsubasa is trouwens een cover van een Japanse jaren 80 band die zich de Hillbilly Bops noemde. Het nummer viel niet zo goed bij de fans die begonnen te klagen dat Scandal hun wortels als garagerockband niet trouw bleven. Mij storen dat soort dingen niet zo. Yume Miru Tsubasa is een goed nummer en klinkt in ieder geval een stuk beter dan de rockgeluiden die je wel eens uit garages hoort komen.

Anata ga Mawaru is weer een steviger nummer dat verrassend swingend uit de hoek komt. De bandleden van Scandal kennen elkaar trouwens van de dansschool, dat is waarschijnlijk ook waarom hun muziek zo dansbaar is. Naast dansbaarheid is de afwisseling van stemmen iets wat de muziek van Scandal zo leuk maakt. In de eerste zeven nummers van het album zijn het vooral Haruna met haar relatief lage keelstem en Tomomi met haar hoge nasale stem die als zangeressen op de voorgrond te horen zijn. In Ring! Ring! Ring! neemt leadgitariste Mami ook de voorgrondzang voor haar rekening, en dat is wat dat nummer voor mij een van de hoogtepunten van Best Scandal maakt. Haruna gaat al in tegen het stereotype van de emotieloze en pieperige Japanse vrouwenstem, maar Mami al helemaal. Wat een karakter heeft zij! Ergens is het jammer dat ze niet zo vaak te horen is zonder dat die andere twee er doorheen zingen.

Maar goed het zij zo, ook zonder Mami op de voorgrond is Maboroshi Night een lekker pakkend rockliedje. De drie volgende nummers zijn wat zachter, en vormen naar mijn mening de zwakke plek van het album. Gelukkig is Kagerou er nog, de uitsmijter waarin Drumster Rina haar beste prestatie op dit album levert. Ondanks (stiekem dankzij) die bizarre grunt in het refrein is Kagerou een mooie afsluiter van Best Scandal, een van de leukste albums die ik ken.

Vanuit het review-album van de week topic, op aangeven van MDV:

Scandal bestaat uit vier semi-tienermeisjes die dwepen met de otaku cultuur (anime en dergelijke). Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat ze de theme song van FMA deden, alsook enkele filmpjes waarin ze als animatiefiguren worden voorgesteld. Kawaii desu ne?^ ^

Hier en daar proppen ze er wat Engelse woordjes tussen, voor het internationale publiek, of om wat cooler te klinken. Geen idee eigenlijk waarom. Maar dat doen ze dus wel: "let's go!", "I need your love, I just can't get enough", etc. steevast met een accent dat waarschijnlijk even slecht is als mijn Japans. Voor de rest is het allemaal Japans wat de klok slaat, en dat gaat ze beter af. De taal niet machtig zijnde kan ik me niet storen aan de tekst, en ik vermoed dat dat wel een pluspunt is in dit geval. Zingen kunnen ze wel, al zal niet iedereen het hoge stemgeluid kunnen appreciëren.

Muziek spelen - als ze het echt zelf allemaal inspelen - kunnen ze ook goed. Het is wel helemaal plat geproduceerd, en allemaal vrij straight-forward rocknummertjes. Uiteindelijk laten de liedjes me allemaal nogal koud. Niet slecht, maar toch ook wel helemaal niet m'n ding. Dat had ik wel wat gevreesd, aangezien ik ook bijna altijd de theme songs van anime skip. Ik ga voor 2,5*; want als ik de video's bekijk vind ik hun muziek plots toch net iets beter.

Uit dat eerste blijkt dat niet eens zo. Scandal is zeker een band die dweept met de otakucultuur. Maar ook als je in Japan bij een groot label zit en als band zelf niet eens zo veel met animu hebt, kiezen ze je muziek wel eens om te gebruiken voor dergelijke series. In de meeste gevallen heeft dat vooral veel met promotie en winst voor de platenmaatschappij te maken dan dat anime ze ook maar enige ruk kan schelen .

Ze spelen volgens mij alles wel zelf in, hier en daar zit misschien een keyboardgeluidje dat door sessiemuzikanten gemaakt wordt. Of in ieder geval: live spelen ze zelf, dus dan zullen ze dat hier ook wel doen.

De band kan zich dus in ieder geval goed promoten, dat moet je ze geven .

Topalbum, deze vier zeer aantrekkelijke dames weten zeker hoe ze een goede plaat moeten afleveren.