menu

Miku Hatsune - Impacts (2009)

Alternatieve titel: Hatsune MIku Best

mijn stem
4,50 (1)
1 stem

Japan
Electronic / Pop
Label: Sony

  1. Intro ~Ranran~

    met Oster Project

  2. Miku Miku ni Shite Ageru

    met Ika

  3. Koi Suru

    met Oster

  4. Sukoshi Tanoshikunaru Jihou

    met 19's Sound Factory

  5. Hato

    met Kazami Ren

  6. Black Rock Shooter

    met Supercell

  7. Ievan Polkka

    met Otomania

  8. Last Night, Good Night

    met Livetune

  9. Poppippo

    met Ramazu

  10. Houkouonshi

    met Ramazu

  11. Koi wa Zensou

    met Supercell

  12. Kimi wo Nosete

    met Rou Asa

  13. Magnet

    met Minato en Luka Megurine

  14. Romeo & Cinderella

    met Doriko

  15. Salaryman no Uta

    met Saioto ~xion~

  16. Outro Fuu, Arigatou! Pekori

    met Deddobooru P Loves

zoeken in:
avatar van MDV
4,5
MDV
Ze is een digitale diva, een elektrische engel en een holografische heldin. Haar naam is Miku Hatsune. Ze komt uit Hokkaido en dit zou zomaar eens haar beste verzamelaar kunnen zijn.

Miku is een nogal aparte artiest. Niet alleen vanwege haar herkenbare lange blauwgroene haar en haar opvallende hoge stem, maar vooral vanwege het feit dat ze niet echt bestaat. Ze is een zangcomputer die iedereen kan gebruiken om liedjes mee te componeren. Alle nummers op dit album zijn dan ook gemaakt door amateurs en semiprofs. Ondanks het feit dat ze niet echt is geeft Miku Hatsune liveconcerten en heeft ze daarmee wereldwijd het nieuws gehaald, er is zelfs een beeld van haar de ruimte ingeschoten. Omdat Miku zich enigszins heeft ontworsteld aan de tweedimensionale wereld wordt ze toch als een echte artieste gezien, ook hier op Musicmeter. Krachtvoer natuurlijk voor mensen die geloven in de transhumanistische agenda van de nieuwe wereldorde. Maar als jullie het niet erg vinden ga ik daar niet verder op in.

Is Miku’s muziek om aan te horen? Ik vind in ieder geval van wel. De eerste vier nummers zijn pakkend en zitten goed in elkaar. Het is wel duidelijk te horen dat dit 100% digitale muziek is, maar dat is slechts een probleem voor muziekpuristen die bang zijn voor stekkers. Eigenlijk ben ik zelf ook bang voor stekkers, je kan zomaar een schok krijgen.. Stekkerangst of niet, deze plaat begint niet verkeerd. Maar vanaf nummer 5 wordt het pas echt goed. Miku’s ‘Melt’ is het schattigste liedje ooit gemaakt, Hato is geen slechte tweede. Hato is een stuk minder bonkend dan de eerste paar nummers, en heeft vooral piano- en fluitgeluiden op de achtergrond. De teksten van Hato gaan over een verhaal uit het oude testament, over de duif die Noach er op uit stuurde om te kijken of de wereld alweer boven water kwam drijven. Geen onderwerp dat je snel zou verwachten van een Japanse robot!

Black Rock Shooter is meer een rocknummer, met duidelijk aanwezige gitaarlicks drumbeats en baslijnen. Ievan Polka is voor zover ik weet de enige cover van dit album. Kent u het meisje met de prei nog? Dat liedje is het dus, maar dan gezongen door Miku Hatsune. In tegenstelling tot het origineel van Loituma is Ievan Polka op Impacts niet Finstalig, Miku zingt geloof ik maar wat. Zelf vind ik het wel geinig klinken. Last Night, Good Night vind ik zelf het knapste nummer van deze plaat. Dat iemand een levenloze stem zo emotioneel kan laten zingen is bewonderenswaardig. De eenentwintigste eeuw is een mooie eeuw. Waar Last Night, Good Night over gaat laat zich geloof ik wel raden.

Poppipo is een lichter nummer dan zijn voorganger en grenst zelfs aan de meelbieterij. Het is een vrij idioot nummer over groentesap, maar heeft in zijn raarheid ook wel een charme. In de tweede helft van het nummer wordt de zwakke plek van Miku Hatsune duidelijk. Ze kan namelijk nog alleen maar Japans zingen, andere talen klinken vaak nergens naar. Er is trouwens wel een Engelse voicebank voor Miku in de maak, maar die komt te laat voor dit album. Houkouonshi is een luisterbaar nummertje, maar niets waar mijn mond van openvalt. Koi wa Zensou (liefde is oorlog) is weer een rocknummer dat begeleid wordt door overvoerde gitaren en samples.

Als er een nummer is dat het bestaansrecht van zangcomputers als Miku bewijst is het wel Kimi wo Nosete. Ken jij een echte zangeres die zichzelf met vijf kan vermenigvuldigen om als een koor een a capella nummer te zingen? Ik niet, volgens mij is dat ook onmogelijk. Mevrouw Hatsune kan het wel, en het levert een bijzonder goed nummer op. Magnet is ook wel een aardige, het is een duet met een andere vocaloid, Luka Megurine. Romeo & Cinderella is weer een rocknummer. Salaryman no Uta is een vrij cynisch liedje over een kantoorknurft die niets anders doen dan werken, slapen en zuipen. De melodie klinkt echter behoorlijk vrolijk en pakkend. Miku weet op deze plaat vanaf het begin tot het einde te boeien.

Waarom zou ik zo’n lange recensie schrijven van een album dat waarschijnlijk nooit beluisterd zal worden door welke andere gebruiker op Musicmeter dan ook? Omdat ik het een mooi album vind en ik daar graag over vertel. Ik zal over mijn favoriete platen blijven verhalen zolang Musicmeter mij hiertoe de gelegenheid geeft. Miku zal blijven zingen zolang haar gebruikers haar daartoe de gelegenheid geven. Ze zingt mooi! En dat is te horen op Impacts.

sxesven
Onterecht was ik altijd een beetje skeptisch t.o.v. dit 'project' - had het ook nooit beluisterd, dus had er verder geen idee van wat het precies zou verstellen. Natuurlijk kende ik het concept al een tijdje, weet nog wat een hype het toen was, en MDV's ophemelverhaaltjes brachten Miku Hatsune bij mij weer een beetje onder de aandacht (hoewel het, om de een of andere reden, nog ontbrak aan enige incentive om het eens te gaan checken...). Bij toeval kwam ik toen op YouTube dit briljante filmpje tegen (ben geabonneerd op de uploadster). Na enig onderzoek bleek het trackje in kwestie Yellow van Miku Hatsune te zijn - meteen het geniaalste J-pop-nummer dat ik de afgelopen 2, 3 jaar gehoord heb.

Ik vind de discografie een beetje verwarrend. Wat is er nou precies uitgebracht, wat staat waarop, wat is officieel, enzovoort, maar dat mag verder de pret niet drukken. Miku is geni-fucking-aal! Heb nu een plaatje opstaan waarvan ik weer geen idee heb hoe het in de discografie past, maakt verder niet uit: geweldige shit staat erop. Yellow blijft voorlopig mijn favoriet, maar ook Black Rock Shooter is bijvoorbeeld instant classic briljant materiaal. Meesterlijk.

avatar van MDV
4,5
MDV
MDV's ophemelverhaaltjes brachten Miku Hatsune bij mij weer een beetje onder de aandacht

Dus er zijn toch mensen die de teksten die ik in vlagen van overenthousiasme de interkloot opkwak serieus nemen. Ik weet niet of dit goed of slecht is .

sxesven
Als Jpop-liefhebber ben ik in ieder geval altijd wel benieuwd naar je verhalen bij J-bands en -artiesten van eender welk soort

sxesven
godverdomme Yellow is toch het beste liedje ever ik wil zo hard meezingen RAAAAAAAAGH

Gast
geplaatst: vandaag om 22:58 uur

geplaatst: vandaag om 22:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.