menu

Peter Hammill - Nadir's Big Chance (1975)

mijn stem
3,76 (47)
47 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Blue Plate

  1. Nadir's Big Chance (3:33)
  2. The Institute of Mental Health, Burning (3:32)
  3. Open Your Eyes (5:11)
  4. Nobody's Business (4:08)
  5. Been Alone So Long (4:11)
  6. Pompeii (4:21)
  7. Shingle (4:14)
  8. Airport (3:04)
  9. People You Were Going To (5:05)
  10. Birthday Special (3:34)
  11. Two Or Three Spectres (6:20)
totale tijdsduur: 47:13
zoeken in:
avatar van IMPULS
3,0
Werd ook wel zijn 'te vroeg uitgekomen punkalbum' genoemd. Onzin, Hammill is op een paar nummers gewoon wat ruig. Ook hier met wat maten van VandergraafGenerator een behoorlijk aantal sterke songs. De ballads zijn hier sterk te prefereren. En, helaas ook op eerdere albums, de sax in met name 3e en 4e track is irritant/dissonant.

avatar van aERodynamIC
4,0
Sterker: het schijnt dat Johnny Rotten dit als een invloedrijk album zag op de geboorte van zijn bekende punkband.
Hierdoor zal dit album die benaming van Hammill's punk-album wel hebben meegekregen.
Nou, daar kan ik dus niet echt inkomen. Ik herken hier gewoon de up-tempo Hammill rock van andere albums in. Het is misschien ietsje ruwer en ruiger, maar punk? Welnee.
Ook kan ik me vinden in de irritatie over de sax op dit album, ik heb dat ook wel een beetje. Irritatie is dan wel een groot woord moet ik er eerlijk bij zeggen, maar het doet me niet zo veel (gelukkig beperkt het zich ook maar tot een enkel nummer en daardoor kan dit nooit een 5* worden).
Wederom een geweldig album; ondanks het minpuntje in de vorm van de sax op een enkel nummer wel een 4,5!

avatar van axel33
4,0
Dat predikaat punk-album is inderdaad wat overdreven, maar in de tekst van het titelnummer komen wel wat dingen voor die je als 'n voorloper van de punk-"attitude" zou kunnen beschouwen.

I've been hanging around, waiting for my chance
to tell you what I think about the music that's gone down
to which you madly danced - frankly, you know that it stinks.
I'm gonna scream, gonna shout, gonna play my guitar
until your body's rigid and you see stars.

Look at all the jerks in their tinsel glitter suits,
pansying around; look at all the nerks
in their leather platform boots, making with the heavy sound...
I'm gonna stamp on the stardust and scream till I'm ill -
if the guitar don't get ya, the drums will.

Now's my big break - let me up on the stage,
I'll show you what it's all about; enough of the fake,
bang your feet in a rage, tear down the walls and let us out!
We're more than mere morons, perpetually conned,
so come on everybody, smash the system with the song.

Smash the system with the song!


Je zou 't haast 'n punk-manifesto kunnen noemen eigenlijk.

avatar van aERodynamIC
4,0
En die axel33................ ik voel zijn ogen in mijn rug priemen en ik hoor hem knarsetanden "weer niet VanderGraaf Generator"

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
En die axel33................ ik voel zijn ogen in mijn rug priemen en ik hoor hem knarsetanden "weer niet VanderGraaf Generator"


Zo, wat 'n snelle reactie.... en nog accuraat ook!

avatar van aERodynamIC
4,0
En dan heeft die Hammill ook nog eens zo verrekte veel solo-albums uitgebracht.

Geduld Axel, geduld.....

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
En dan heeft die Hammill ook nog eens zo verrekte veel solo-albums uitgebracht.

Geduld Axel, geduld.....


Hmmm...... zet je alle andere acts dan óók voorlopig in de ijskast ten faveure van meneer Hammill?

avatar van aERodynamIC
4,0
axel33 schreef:
(quote)


Hmmm...... zet je alle andere acts dan óók voorlopig in de ijskast ten faveure van meneer Hammill?


Nee, Hammill moet met beleid aangepakt worden he

Maar echt waar hoor. Ik dank Ruby 1966 nog steeds op mijn blote knietjes voor die ene PM waarin ze me vertelde aan te voelen dat The Love Songs wel wat voor mij zou zijn.

Inderdaad was het wat voor mij, en hoe!!!

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
(quote)


Nee, Hammill moet met beleid aangepakt worden he

Maar echt waar hoor. Ik dank Ruby 1966 nog steeds op mijn blote knietjes voor die ene PM waarin ze me vertelde aan te voelen dat The Love Songs wel wat voor mij zou zijn.

Inderdaad was het wat voor mij, en hoe!!!


Da's altijd mooi idd, als zo'n tip tot 'n echt mooie ontdekking leidt. Toch hoop ik dat je 'n keertje over je koudwatervrees - ik voel ergens dat dat 't is - kunt heenstappen en 's 'n teentje in 't VdGG-bad laat zakken.
Ik zou dan maar gauw aan die saxofonist gaan wennen, want die is namelijk vast bendelid van VdGG.
Vind 'm persoonlijk 'n beetje de Jimi Hendrix van de saxofoon. Hij kan er heel mooi op spelen - op welk blaasinstrument dan ook dat je tussen z'n lippen schuift trouwens - maar als de intentie van het bewuste nummer erom vraagt vliegt 'ie ook gierend uit de bocht, wat beurtelings geagiteerd en dan weer grappig klinkt. Just see the fun of it.

avatar van aERodynamIC
4,0
Laten we hopen dat we wat belangstelling voor Hammill kunnen kweken op de site.
Hij staat de laatste tijd in elk geval regelmatig in het zonnetje, dus wie weet slaat het een keer over op andere users hier (en ik denk dat er echt wel gegadigden voor zijn).

Ruby1966
aERodynamIC schreef:
Maar echt waar hoor. Ik dank Ruby 1966 nog steeds op mijn blote knietjes voor die ene PM waarin ze me vertelde aan te voelen dat The Love Songs wel wat voor mij zou zijn.

Inderdaad was het wat voor mij, en hoe!!!


Dat het zo'n gouden tip zou zijn heb ik nooit kunnen bevroeden!
Maar ik ga aERo's lijn volgen, hij effent het pad voor me, zodat ik zometeen precies weet welke albums wel en niet de moeite waard zijn. Ook (alvast) bedankt, aERo!

avatar van axel33
4,0
aERodynamIC schreef:
Laten we hopen dat we wat belangstelling voor Hammill kunnen kweken op de site.
Hij staat de laatste tijd in elk geval regelmatig in het zonnetje, dus wie weet slaat het een keer over op andere users hier (en ik denk dat er echt wel gegadigden voor zijn).


Ik ben ervan overtuigd ja. 't Is domweg 'n kwestie van 'exposure', mensen moeten er gewoon mee in aanraking komen. Misschien helpt 't dat alle vroege albums t/m deze binnen 'n week vanaf nu geremasterd heruitgebracht zullen worden. Hopelijk pakt die onderneming deze keer gunstig uit, want 't is 'n behoorlijk "hit or miss" gebeuren geweest wat betreft de VdGG heruitgaven. Maar in dit geval denk ik "any publicity is good publicity".

NB: Fool's Mate was al geremasterd heruitgebracht.

avatar van axel33
4,0
Vervolg op de saxofoon. Ben op dit moment deze CD aan 't beluisteren; 'n mooi voorbeeld van de contrasterende manieren van bespelen kun je horen tussen 't recht-toe-recht-aan 'Open your eyes' en 't prachtige 'Shingle'. Waar 'ie in 't eerstgenoemde nummer de sax haast als 'n percussie-instrument bespeelt en de toonvorming bewust heel primitief en smerig houdt - om 't percussieve nog 'ns te benadrukken - speelt 'ie in 't andere nummer juist heel melodieus en lyrisch met 'n mooie ronde toon. Wat mij betreft 'n bewijs van de veelzijdigheid van de man.

Wisten jullie trouwens dat 'ie live op 't podium TWEE saxen tegelijk bespeelt? Heb 't met eigen ogen mogen aanschouwen tijdens 't VdGG-concert vorig jaar in de Melkweg.

By the way, dat noem ik nog 's 'n steile klim die je daar maakt, aERo!

avatar van hadiederk
5,0
axel33 schreef:
Wisten jullie trouwens dat 'ie live op 't podium TWEE saxen tegelijk bespeelt? Heb 't met eigen ogen mogen aanschouwen tijdens 't VdGG-concert vorig jaar in de Melkweg.


Dat klopt er is zelfs een clip van: http://www.youtube.com/watch?v=yfAGSN5-94k

Aquila
Te vaak beschouwd als een lelijk eendje of ten minste een soort paria in zijn oeuvre. De Classic Rock encyclopedie beschrijft het als' voor mensen die per se hun Hammill-collectie compleet willen maken'. Oh nee! "Nadir" is een van de beste voorbeelden van Hammill's talent voor het schrijven van pakkende nummers met mooie zang en gitaar delen (zeker geen toetsen hier). Ik vind dat de meeste van deze compacte rock-nummers beter zijn dan de meeste (zo niet alle) van dergelijke nummers op albums als' Chameleon" tot en met "Roaring Forties ". "Shingle Song" is nog steeds een van mijn favorieten van alle Hammill songs (en dat zijn er nog al wat). Een status die "Two or Three Spectres" inmiddels ook heeft. 'The Institute' is als enige nogal gedateerd en ontegenzeggelijk het zwakste nummer op het album. Dit is geweldig, zeer luidruchtig en zeer zeker apocalyptisch. Het kostte mij enkele jaren en veel luisteren maar dit is een weergaloos meesterwerk, zonder uitzondering.

highlights:Shingle, Nobody's Business, Open Your Eyes, Two or Three Spectres
lowlights: geen enkele (uiteraard)

avatar van aarrtentonny
4,0
Goed album!

Lazarus Stone
deze heeft 30 jaar nodig, het overkomt je een tweede keer.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:36 uur

geplaatst: vandaag om 10:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.