menu

Thomas Dybdahl - Stray Dogs (2003)

mijn stem
3,84 (44)
44 stemmen

Noorwegen
Rock
Label: CCAP

  1. Rain Down on Me (6:25)
  2. Cecilia (3:42)
  3. Make a Mess of Yourself (4:30)
  4. Pale Green Eyes (3:47)
  5. Either Way I'm Gone (5:41)
  6. Honey (3:39)
  7. Rise in Shame (6:26)
  8. Stray Dogs (1:27)
  9. The Willow (5:45)
  10. Stay Home (5:56)
  11. Outro (2:40)
totale tijdsduur: 49:58
zoeken in:
avatar van Ludo
3,5
Op mp3 vond ik het vreselijk en verlangde ik terug naar het geweldige That Great October Sound.
Op cd was ik milder gestemd. Ja, het gospelkoor in Honey is vreselijk en de plaat blijft minder dan That Great October Sound. Desondanks valt er genoeg te genieten. Pale Green Eyes bijvoorbeeld is een magistraal nummer om op te weg te dromen, vooral dankzij het zuchtmeisje met een zwaar (Russisch?) accent. Thomas Dybdahls stem heeft eigenlijk wel wat weg van David Sylvian met een vleugje Antony (van The Johnsons). Op het randje van irritant maar het nodigt ook uit tot meegalmen.
Een ander hoogtepunt is Stay Home dat opgetuigd is met een viool die is gesamplet kon zijn door The Books.
Oh ja, ook wel stoer is dat in het boekje een paar keer doodleuk "[email protected]" staat. En dat voor een superster in Noorwegen. Ok, het is niet zijn telefoonnummer, maar hij had er evengoed een diplomatiek adres als [email protected] neer kunnen zetten. Ach, wie weet heeft Microsoft hem gewoon betaald..

Hai Ludo,
Het zuchtmeisje in Pale Green Eyes, is dat niet gewoon Stina Nordenstam? Zij heeft een aantal soloplaten uitgebracht, is een grote naam in Scandinavië. Bij een enkeling is zij vooral bekend als tweede stem - hele diepe zucht - op Frengers van Mew (o.a. Symmetry, Her voice is beyond her years). Volgens mij is dat Russische wat jij in haar stem meent te horen eerder haar Noorse tongval.
Maar zeker weten doe ik dit niet.

Je schrijft overigens een hele rake recensie. De vergelijking met Antony (van ...and The Johnsons) is zeer treffend. Net als dat je van Dybdahls stem houdt of dat je hem haat. Een tussenweg bestaat bijna niet. Stray Dogs is absoluut een heerlijke plaat om thuis op te zetten, met, ook in mijn oren, Pale Green Eyes als absolute uitblinker. Beeldschoon gearrangeerd, prachtig gezongen.

4,0
Ik was naar deze cd van Thomas Dybdahl aan het luisteren en toevallig was ik op msn met een Noors meisje aan het praten over transseksualiteit (vraag me niet waarom). Zowel het gespreksonderwerp als de muziek zeiden maar 1 ding: Antony! Fijn dus dat ik hierin niet alleen sta en jullie ook Antony horen. Dit is wat mij betreft het mooiste album van Dybdahl. Het gospelkoor in Honey vind ik stiekem juist erg mooi.

avatar van Jeanneman
Dat koortje klinkt wel verdacht veel als I'm From Barcelona.

avatar van lauradance
4,0
thomas dybdahl is heerlijk als je op de bank zit en muziek wilt luisteren, of in bed ligt. maar geen muziek om flink op te feesten. de teksten zijn goed, al is de stem soms wel wat saai.

avatar van muziekobsessie
3,5
Als grote fan vind ik dit toch echt een butt-album. de rest is vele male beter

avatar van keijzm73
5,0
Over twee weken komt zijn nieuwe album uit. En ik kwam erachter dat ik nog nergens had geschreven over het werk van deze sympathieke Noor. Want dat is Dybdahl. Een innemende persoonlijkheid. Dybdahl op het podium is écht genieten. Al meerdere malen live gezien. En zelden iemand meegemaakt die met zijn charisma en ongedwongen manier van doen het publiek van zijn stoel krijgt en zelfs het podium op laat komen (in ieder geval die ene avond in Eindhoven ) ). Gisteren zijn debuut 'That Great October Sound' (uit 2002) gerecenseerd en nu is het de beurt aan 'Stray Dogs'. En vóór 16 september (releasedatum nieuw album) wil ik bij al zijn reguliere albums iets hebben staan. Mooi moment ook om zijn discografie weer eens te laten passeren.

'Stray Dogs'; mijn kennismaking met Dybdahl. En het was meteen raak tussen Dybdahl en mij. Ik kan een reactie (zoals 'butt-album') dan ook maar moeilijk plaatsen. Tuurlijk, omdat dit mijn kennismaking was met de artiest speelt een emotionele factor een kleine rol. Maar dat kan ik prima loslaten als ik het album objectief moet beoordelen. Ook omdat ik bekend ben de rest van zijn albums. En daarom durf ik wel te zeggen dat dit album niet zo heel verschillend is met wat Dybdahl ervoor dan wel erna heeft gemaakt?

Meerdere nummers hadden zo ook op het debuut 'That Great October Sound' kunnen staan. Sowieso de album-opener 'Rain Down On Me'. Weliswaar is dit album iets meer up-tempo dan het genoemde debuut, maar bevat wel alle elementen van zijn eerste album. Een uitgebreid kader van instrumenten die soepeltjes op elkaar inspelen. Viool, slide,- tafelgitaar. Wel is de percussie wat meer naar de voorgrond gekomen. Het drumwerk is iets nerveuzer dan op 'That Great October Sound'. Een meer jazzy groove. Maar daar hou ik juist wel van. Die drumroffeltjes. Maar alles is nog steeds goed in harmonie met elkaar. Juist vanwege de percussie en wat meer dynamisch opgebouwde nummers is 'Stray Dogs' juist mijn favoriete album geweest. Maar zo langzamerhand weet ik niet meer wat me het meeste raakt. En boeien ook. Ik bedoel 'Celilia' (lekker opgewekt), 'Make a Mess Of Yourself' (die samenzang), 'Pale Green Eyes' (het klokkenspel, het aftellen, het momentum dat Dybdahl erin komt, het tromroffeltje, weer de samenzang. Prachtig!!). Het onbedoelde kuchje in 'Honey' (is dat iemand al ooit opgevallen?). Om zoiets er gewoon in te laten zitten kan ik alleen maar waarderen in plaats van het nummer daarvoor opnieuw op te nemen. Lang is 'Rise In Shame' mijn meest favoriete nummer geweest. Juist vanwege de 'a-ritmisch' aandoende percussie. Dat vind ik altijd zo geweldig. Het geeft - tezamen met de piano - een heerlijke drive aan het nummer. Ik heb nu slechts wat hoogtepunten benoemd, want ook dit album is in zijn geheel geweldig en zelfs een van z'n betere binnen zijn huidige oeuvre.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:13 uur

geplaatst: vandaag om 12:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.