Hoe brits wil je het hebben... Teksten van Terry Jones en Michael Palin, op muziek gezet door een excentieke componist/arrangeur, die werkte voor artiesten als Roy Orbison, Rolf Harris en Tim Buckley.
Gezongen in verwaten BBCengels met hoge nerdy stem.
Zelfreflektieve teksten over wereldvreemde underdogs, vaak de zanger zelf betreffend.
Henry Smith is zo'n loser, die wenst een vlinder te zijn om tenminste anderen nog wat geluk te bezorgen.
Veel misfortuin van diverse vreemde vogels komen georkestreerd in barok voorbij.
Hoogtepunt natuurlijk "Mole", waar Barry een mol aanspoort om eens zijn hol uit te komen en deel te nemen aan het (sociale) leven, mol is natuurlijk de zanger zelf....
Genieten, met af en toe een traan van lach of compassie.