Biffy Clyro - Blackened Sky (2002)

WieWaWieWa wat een ontzettend goede cd is dit toch. Enkele jaren terug stonden de nummers 27 en 25 met regelmaat op samplers bij muziekbladen, die nummers klonken toen nog vrij mat en matig geprduceert, maar op de cd is alles tot in perfectie afgemixt en geproduced. Geweldig rauwe, oprechte en emotionele emo-rock a la Far, Quicksand en Mock Orange. Het unieke is dat de band geen rechte lijn volgt en telkens blijft verrassen met tempowisselingen, hard-zacht wisselingen en vocale uitbarstingen waar Henry Rollins jaloers op zou zijn. 4.5*

prima cd inderdaad

Wie noemt zijn band nou Biffy Clyro

Wel een prima album verder. Het betere rockwerk.

They have a series of stories as to how the name came about, whilst being interviewed on Soccer AM the band stated that they named themselves after a footballer called Biffy Clyro who played for Scottish side Ayr United also admitting that they make up stories about how they are named because they are bored of being asked the same question. Another story is that one of the members owned a Cliff Richard pen, i.e Cliffy Biro', which was accidentally spoonerised on a drunken night out. The name Biffy Clyro has also been claimed in another interview to come from an acronym for "Big Imagination For Feeling Young 'Cos Life Yearns Real Optimism".

Source: wikipedia

Deze band, tsjah, wat er op plaat nu van over is.....zonde. Met Blackened Sky begonnen als noiserock band met jaren 90 emo elementen. Dat zou op album 2 wat meer overgaan in post-hardcore. Ik vind beide albums zeer goed te pruimen, al staan hier wat ballads op die ik soms nog wel eens skip.