Topplaat! Enkel sterke nummers, het houdt niet op. Ik luister dit echt
vaaak. Favoriete nummers, moeilijk...! Op dit moment
Daylight and Delight,
Crapstone en
A Little Secret, zo staan ze nu aangevinkt, maar die vinkjes zijn al 29x veranderd.
De term shoegazers-electronica vind ik beter passen dan mix van ambient en post-rock. "Knutselplaat" kan ik ook wel beamen, hoewel ook ik hier geen enkel negatieve bijklank mee wil suggereren. Geregeld doet Khonnor's sound freaky, lo-fi en een beetje rommelig aan, maar dat tezamen is slechts 1 element van zijn gelaagde manier van muziek maken. Want tegelijkertijd zijn het melodieuze, diepe synthesizer-achtige klanken met daarop soms fraaie traploze melodieen die dit een betoverend dream-pop album maken. Maar voor mij is dit werkje pas
echt af door de al dan niet authentieke (semi-)akoestische "gitaar"patronen, die in ieder nummer weer in een unieke gedaante terugkomen. Dat het tekstueel niet hoogstaand is geeft voor mij niet; de muziek is elke keer weer zo pakkend dat de schaarse zang (in een bijrol dus) niet zo relevant is, z'n stem is overigens niet verkeerd. Ik heb me bij deze plaat vaak afgevraagd hoe je tot zoiets geniaals kan komen, Khonnor moet wel zo'n nieuwetijdskindje zijn ofzo. 4,5*