menu

Jesse Sykes & the Sweet Hereafter - Marble Son (2011)

mijn stem
3,77 (15)
15 stemmen

Verenigde Staten
Roots / Rock
Label: Fargo

  1. Hushed by Devotion
  2. Marble Son
  3. Come to Mary
  4. Servant of Your Vision
  5. Ceilings High
  6. Be It Me, Or Be It Done
  7. Pleasuring the Divine
  8. Weight of Cancer
  9. Birds of Passerine
  10. Your Own Kind
  11. Wooden Roses
zoeken in:
avatar van muziekobsessie
3,5
Hier heb ik al een tijdje naar uit gekeken want vorig album "like love lost & the open halls of the soul" (prachtige titel) vond ik formidabel en zwaar onderschat. Plus live optreden in lantarenvenster toen ook niet slecht. Toch moet ik bekennen dat bij dit album "marble son" vooral kwa zangmelodieen minder blijft hangen. jammer maar mischien kwestie van tijd.

avatar van essence
Ik heb juist enkele tracks via YouTube beluisterd en ben zwaar onder de indruk. Een psychedelisch geluid gemengd met blues en americana. Of zoiets. Hele goede sound ook. Ik ga zeker achter de cd aan want ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat ik dit heel goed ga vinden.

avatar van essence
Vooral de opener en "Pleasuring the Divine" sloegen hier in. Toevallig de 2 tracks die ik via YT beluisterde en toevalllig ook 2 van de meer 'hardere' nummers van de plaat. Maar ook de andere nummers mogen er zijn, maar die gaan nog wat moeten insijpelen denk ik.
Maar ik ben alvast een voor mij nieuw artieste rijker.

avatar van Protonos
4,0
even luisteren dit

avatar van Protonos
4,0
mooie plaat dit!

duister sfeertje en fijn gitaarwerk.
Ook de meerstemmige zang doet me soms denken aan een duistere variant van CSN

beaster1256
Pffffff ......ook al haar beste niet , verre van ...

4,0
Ik zag deze plaat gisteren, een dubbel elpee nieuw voor het schamele bedrag van 5 euro. Even opgezocht op internet en daar kon ik weinig chocola van maken. Alles kwam voorbij country noir, psychedelische rock, shoegaze, drone, appalachian folk, sixties, zelfs doom metal zag ik ergens (mede door de gitarist van een zeer experimentele groep). Zelden een plaat opgezet met een bepaalde spanning, wat wordt het ? Ik begreep wel dat de eerste platen van deze zangeres/groep eerst meer op de rand van alt country te vinden waren, maar met de voorganger een stijlverandering heeft plaatsgevonden die hier wordt doorgezet. Het eerste nummer is een 8 minuten durende trip , waar al heel veel te horen valt. De overheersende gitaar zorgt voor een psychedelisch jaren 60 geluid, ook de zang (Grace Slick achtig) bevestigt dat. Maar het is niet zomaar daarin te plaatsen. Na dat eerste ruige nummer komen er ook een paar rustigere nummers. Aangezien het een dubbelelpee is (met dus 4 kanten) is bijvoorbeeld kant 2 (nr. 4-5-6) bijzonder rustig en komt misschien wel wat in de buurt van het wat oudere werk.
Kant 3 begint weer onstuimig met Pleasuring the Divine, waar de twee gitaristen voor een bijzonder volle sound zorgen. Ergens heel in de verte hoor je in dat gitaarspel wel wat van Neil Young (Like a hurricane), dat heerlijke jankende slepende geluid dat richting climax gaat.
Voor mij werkt de combinatie van rustigere alt-country naar bezwerende psychelische rock helemaal, zeker ook door de lome , maar ook bezwerende zang van Jesse en soms de mooie samenzang. Vergelijking hier met Crosby, Stills en Nash snap ik dan ook wel, maar dit album kleurt bewust buiten de lijntjes. Ik ben diep onder de indruk. Op de prachtige binnenhoezen zie je de muzikanten levensgroot, iedere muzikant op een hoes. Je ziet daar een geheimzinnige Jesse verstopt achter zonnebril en drie bijzonder ruige muzikanten die wel zo uit de jaren 60-70 zouden kunnen komen. Iedere keer denk je : hé dit lijkt hier op , dan daar. Wight of cancer zou zomaar op een oude Pink Floyd plaat hebben kunnen staan en zo gaan de verrassingen maar door. Ik begrijp heel goed dat de recensies zo wisselend zijn en dat het niet lukt om hier eenduidig over te zijn. De combinatie van zoveel stijlen, maar toch vaak dicht bij roots vind ik bijzonder goed. De enige constante op dit album is het wat duistere karakter. Soms wordt het wat luchtiger, maar echt licht wordt het nooit. Topalbum. Ik ben benieuwd naar de voorganger.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:20 uur

geplaatst: vandaag om 09:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.