Magwheels & Stone Glass Steel - Pane (2003)

Weer een album-album op Ad Noiseam, wat verwacht je anders van een Magwheels. Stone Glass Steel is mij verder onbekend, maar 't is zeker een naam om te onthouden.

Album begint typisch met "Sundeenovember". Niet enkel de schrijfwijze van de track, maar ook de muziek zelf doet sterk terugdenken aan Magwheels' eigen album. Ontluikende ambient, waarbij de zon vanachter de bergen komt piepen om een magistraal natuurlandschap te voorzien van een prachtig schaduwspel. Erg mooi en sfeervol allemaal. "Cloakpocket" is een kort intermezzo, dat samen met "Monolithic Songbird" opbouwt naar veel noizier sferen. Het einde van deze track is dan ook meer ruizige drones dan zachtaardige ambient. "The Only Window ..." begint weer iets braver, maar verglijdt stilletjes aan naar de pure waanzin, die kort voor het einde dan ook snel even een kijkje komt nemen.

"Lastboring" is een erg matig intermezzo, klinkt futloos en bedrukt, "Ssmokes" een lief tussendoortje, Magwheels style. Wazige gedistorte waves met een ruw melodietje onder. "Phantovm" blijft vooral in soundscape sferen hangen, mooi maar misschien niet de beste plaats om dit te doen. "The Last Rays Of Sunlight" is een geweldige track, erg gevarieerd (van noizy tot dark ambient tot reguliere ambient). Mooie sferische reis, iets wat "Paint Fire..." nog eens rustig overdoet. De laatste twee tracks nemen trouwens 2/3 van het album in beslag, zodat er genoeg tijd is om rustig sferen op en af te bouwen.

Mooi album dit. Soms zit de Magwheels stempel er misschien iets te nadrukkelijk op (wat verre van slecht is, maar toch niet helemaal gewenst in een samenwerking), maar verder allemaal zeer sfeervol. 4*